2 अरा आद ओत्था ऎख़ रहचा। अरा बेड़ा अंड़सकी रहचा ख़ने, आद ख़द्द नेब्ना ही नुंजना ती आद चिच्चियार'आ लगिया।
लिकिन ईद ओर्मा गा खिलपत ही ऒरे मन्ना लेका हवे अरा अउरिम कोड़हे सस्ती बरना र'ई।
ईद एन्ने लेक्खा र'ई का ओर्त आली गे तंग्है नेब्बना बेड़ा अंड़सी ख़ने, आद गे सस्ती मनी। लिकिन छुटा मंजका ख़ॊख़ा आद आ सस्तिन मॊध्र'ई क'ई, अरा अदगे रिझ मनी, एन्देरगेका आद ख़ॆख़ेल नू ओर्त ख़द्द ओन्द्रकी र'ई।
अना एंग्है ख़द्दारो! एका गूटी नीम मसीस लेक्खा मल मनोर आ गूटी ऎन फेन ख़द्द नेब्बना बेसे नुंजना सहदन।
एन्देरगेका ईद नेम्हा पुथी नू लिख्रकी र'ई, “अनय बंझली, नीन ख़द्द मल पाकदी, रिझ्र'अय, निंगा नेबना नुंजना मल मना लगिया, ख़ने खुसमार'अय, अम्बका मुक्का ही ख़द्दर ती बिहई मुक्का ही ख़द्दर बग्गे र'अनर।”
अरा अदही ख़ॊला तीन ती ओन भाग बीनकोन मेर्ख़ा ती नतकिया ती ख़ॆख़ेल नू टिड्डा चिच्चा। अरा आ कोहाँ नेर्रे ख़द्द नेब्बा बेद्दा लगिया आ आली ही मुन्दहारे इज्जा का आद ख़द्द नेब्बो ख़नेम ख़द्दन नुलख़ो चि'ओ।