5 अन्नु हूँ ई रड़ियाही आली एंग्है गुसन रेंघ'ई, अदगे ऎन अदिन नेंवई ननोन, होले आद घड़ी घड़ी बर'ओ ती एंगन अम्बन ख़ड़द'आ।’”
लिकिन आस इन्द्रिइम हूँ उतारा मल चिच्चस। ख़ने तंग्है चेलर आसी गुसन बरचर ती गोहरारर, “इदिन उड्र'आ, एन्देरगेका ईद नम्है ख़ॊख़ा चिच्चियारनुम बर'आ लगी।”
ऎन निमन ब'अदन, आस तंग्है संगीस ब'अरकी चो'ओस ती मल चि'ओस होले हूँ, आसी गोरगोरा ने'अना चड्डे आस चो'ओस ती आस गे एवंदा चाड़ र'ई अवंदा चि'ओस।
आ पद्दा नू ओर्त रड़ियाही आली रहचा। आ आली आस गुसन बरच बरच ब'आ लगिया, ‘एंग्है अरा एंग्है बैरीसी मझी ता नलखन नेंवई नना चि'आ।’
गोंहड़ा ही मुन्द र'ऊ आलर आसिन दन्दकाचर ती बाचर, “कलेकसे र'आ।” लिकिन आस अउरिम चिच्चियारस, “अना दाऊदसी ख़द्दायो! एंगन सोग्गे ऎरा।”
लिकिन ऎन एंग्है मॆदन सम्ड़'अदन ती एंग्है तबे नू नन्दन का नन्नारिन तेंगर मेन्त'अरकी ख़ॊख़ा ऎनिम इनाम ख़क्खना ही बिगर जॊगे मल मनोन।