57 अरा नीम नीमिन एन्देरगे नेवई नना पोलदर एन्द्रा मानिम र'ई?
ख़ने येसुस आरिन आनाकिर्ताचस, “मानिम ऎन निमन ब'अदन, नीम पत्त'ओर अरा मल धुकचुक्र'ओर होले, ई अंजीर मन्न गे मंजकी र'ई अदिन लेका मला, लिकिन ई परतन हूँ ब'आ ओंग्दर, ‘चड्र'अय ती कलय समुदर नू खत्र'अय’, अरा अन्नेम मनो।
एन्देरगेका यॊहनस गा उज्जा गे उजगो डहरेन ऎद'आ गे निम्है गुसन बरचस। आसिन नीम मल पत्ताचकर, लिकिन ऊज'उर अरा खिल्डिर आसिन पत्ताचर। अन्ति नीम इदिन ईरकर ती ख़ॊख़ा हूँ आसिन पत्त'आ गे मल पस्तारकर।
अबड़ा नू ख़ॊरनन नीम ऎरदर होले, नीम अख़दर का बिड़ना उल्ला अंड़सिया।
मुंही ऎरा ती नेंवई अमा नना, लिकिन ठौका ठौका नेंवई नना।”
तहाँ पतरस अउरिम कोड़हे कत्थन मेन्ताचस अरा चेता बाचस, “नीम निमन ई कुचुरहा परिया ती बछाब'आ।”
मुक्का बिगर कुलकुटर'अम धर्मेसिन गोहरारना बॆस ईथ्र'ई का? नीम अपन तिम सोच'आ।
आल सुबहा दिम निमन सिखाब'ई का मॆतस दिगहा चुट्टी उइय्दस होले, आद आस गे लज्जे मॊख़्रना कत्था हवे।