“Ya Xudan! Tu hêz û keleha min î, Di roja teng de cihê reva min î! Wê milet ji binê dinyayê, Werin ba te û bêjin: ‘Bav û kalên me tenê derew, tiştên pûç, Pûtên bi kêrî wan nehatin, mîras standin.’
Xudan wiha dibêje: “Ji bo sê-çar û zêdetir neheqiyên Sûriyan, Ezê cezayê wan ranekim. Wan tevahiya gel sirgûn û teslîmî Edomiyan kir, Wan peymana biratiyê bi bîr neanî.
Xudan wiha dibêje: “Çawa ku şivan ji devê şêr du ling An jî perçeyekî guh rizgar bike, Wê gelê Îsraêl yê li Sameryayê Tenê bi aliyekî sedrê û beşekî nivînê, rizgar bibe.
Ma roja çêkirina tiştên biçûk kî kêm dibîne? Gava mirov di destê Zerûbbabîl de benikê pîvanê bibînin, wê şa bibin. Ew heft qendîl çavê Xudan in. Ew li seranserê dinyayê digerin.
Gotina Xudan ev e: ‘Ezê bikim ku ew bikeve. Wê bikeve mala kesê dizek û kesê li ser navê min sonda derewîn dixwe. Wê li ser vê malê bimîne û tevî dar û kevirê wê, wê tevahiya malê telef bike.’”