19 “Xudanê Karîndar wiha dibêje: ‘Rojiyên mehên çar, pênc, heft û dehan, wê ji bo Mala Cihûda bibin cejnên demên şahî û coşiyê û cejnên kêfxweşiyê. Loma jî, ji rastî û aştiyê hez bikin.’
Di roja dehê meha dehan a nehsaliya padîşahiya Sîdqiya de Nebûxadnessarê Padîşahê Babîlê bi tevahiya artêşa xwe re hat Orşelîmê û artêşgeh ava kir. Li derdora sûrên wê pal çêkirin.
Di meha heftan de, Îsmaîlê kurê Natanyayê kurê Êlîşamayê ku ji ziriyeta padîşah e, bi deh kesan re hat. Wan li Gedalya xist. Ew tevî Cihûdayî û Kildaniyên ku li Mîspayê li ba wî bûn, mirin.
Li her herêmê û li her bajarê ku gotin û fermana padîşah gihîştê, di nav Cihûyan de şahî û kêfxweşî peyda bû. Çawa ku cejn be, şahî hatin lidarxistin. Di nav gelên welêt de gelek kes bûn Cihû. Çimkî tirsa Cihûyan ketibû dilê wan.
Ji ber ku wan rojan, Cihû ji dijminên xwe rizgar bûne û di wê mehê de kul û kederên wan bûne şahî, şînên wan bûne kêfxweşî. Mordexay nivîsî ku wan rojan bikin rojên şahiyan, xwarinê bidin hev û diyariyan pêşkêşî hejaran bikin.
Wê kesên Xudan rizgar kirine vegerin, Wê bi stranan werin Siyonê. Wê şahiya herheyî li ser serê wan be. Wê bigihîjin kêf û şahiyê, Wê nalîn û keder bireve û here.
Wê kesên Xudan rizgar kirine vegerin Û bi stranan werin Siyonê. Wê şahiya herheyî li ser serê wan be. Wê bigihîjin kêf û şahiyê Û wê nalîn û keder bireve û here.
Loma tu here û rojeke rojiyê, ji gelê li Mala Xudan re ji tomara ku te ji devê min nivîsîne, gotinên Xudan bixwîne. Tê ji Cihûdayiyên ku ji bajaran hatine re jî bixwînî.
Di roja dehê meha dehan a nehsaliya padîşahiya Sîdqiya de Nebûxadnessarê Padîşahê Babîlê bi tevahiya artêşa xwe re hat Orşelîmê û artêşgeh ava kir. Li derdora sûrên wê pal çêkirin.
“Ji tevahiya gelê welêt û kahinan re bêje: ‘Gava we ji bo wan heftê salan, di meha pêncan û meha heftan de rojî digirt û şînê dikir, ma bi rastî we ji bo min kir?
Xudan wiha dibêje: ‘Ez vegeriyam Siyonê û ezê li Orşelîmê bi cih bibim. Wê ji Orşelîmê re Bajarê Dilsoz, ji çiyayê Xudanê Karîndar re Çiyayê Pîroz bê gotin.’