Xudan got: “Here çiyê û li ber min bisekine.” Va ye Xudan derbas dibû. Bayekî xurt ê mezin, çiyayan dikir şeq û li ber Xudan zinar perçe dikirin, lê Xudan ne di nav de bû. Piştî bayê, erdhej çêbû, lê Xudan ne di nav de bû.
Ezê ji çar aliyên ezmanan, Çar bayan bi ser Elamê de bînim. Ezê wan ber bi van hemû bayan ve belav bikim. Wê tu milet tunebe ku Sirgûniyên Elamê neçin ba wan.
Bi rabûna wî re wê padîşahiya wî bişikê û ber bi çar aliyên dinyayê ve belav bibe. Wê padîşahiya wî derbasî malbata wî nebe û kesên ku li textê wî rûnin jî, wê wekî wî serweriyê nekin. Wê padîşahî hilweşe û derbasî kesên din bibe.
Ma roja çêkirina tiştên biçûk kî kêm dibîne? Gava mirov di destê Zerûbbabîl de benikê pîvanê bibînin, wê şa bibin. Ew heft qendîl çavê Xudan in. Ew li seranserê dinyayê digerin.
Piştî vê yekê min çar milyaket dîtin ku li ser çar kujên erdê disekinîn û bayên çar kujên erdê digirtin, da ku ba li erdê, li deryayê û li tu daran nexe.