4 Milyaket, ji milyaketên pêşberî xwe re got: “Cil û bergên qirêj jê bikin.” Paşê berê xwe da Yêşû û got: “Va ye min sûcê li ser te rakir. Ezê cil û bergên xweşik li te bikim.”
Hişyar be! Hişyar be! Ya Siyon, hêza xwe li xwe bike! Ya Orşelîm, bajarê pîroz! Cilên xwe yên xweşik li xwe bike! Çimkî wê kesên qirêj û bêsinet, Êdî nekevin hundirê te.
Ezê bi Xudan gelek dilgeş bim, Wê canê min bi Xwedayê min şa be. Çimkî çawa ku zava tacegulê dide serê xwe Û bûk bi zînetên xwe tê xemilandin, Wî cilên rizgariyê li min kirin, Bi xiftanê rastiyê ez nixamtim.
Alîkariya şîndarên Siyonê bikim Di şûna xweliyê de, tacê deynim serê wan, Di şûna şînê de, rûnê şahiyê bidim wan Û di şûna ruhgiraniyê de, cilê pesindanê bidim wan. Wê ji wan re darberûyên rastiyê bê gotin, Şaxên ku Xudan danîne Ku berziya wî nîşan bidin.
Ma îlahekî wekî te heye ku sûcan dibexişîne Û serhildanên saxmayiyên gelê xwe efû dike?! Ji ber ku tu bi dilovaniyê şa dibî, Tu heta hetayê bi hêrs namînî.
“Xudanê Karîndar wiha dibêje: ‘Heke tu di riya min de bimeşî û peywirên ku didim te pêk bînî, tê serweriya Mala min û peywirdariya hewşên min jî bikî. Ezê destûr bidim ku tu li nav wan ên ku li vir disekinin, derkevî hizûra min.
Va ye kevirê ku min daniye ber Yêşû. Li ser wî heft çavî hene. Ezê nivîsa qewartî li ser wî binivîsim.’ Ev e gotina Xudanê Karîndar. ‘Ezê di nava rojekê de sûcê vî welatî ji holê rakim.’
Hingê min nêrî, li hawirdora text û afirîdên jîndar û rihspiyan, min dengê gelek milyaketan bihîst û hejmara wan bi hezaran hezar û bi deh hezaran deh hezar bû.
Min ji wî re got: «Ezbenî, tu dizanî.» Hingê wî ji min re got: «Evên ha ew in ku ji wê tengahiya mezin hatine, xiftanên xwe şuştine û bi xwîna Berx spî kirine.