Ezê di şûna tûnc de zêr, Di şûna hesin de zîv bînim. Ezê di şûna darê de tûnc, Di şûna kevir de hesin bînim. Ezê aştiyê bikim serwerê te Û edaletê bikim serkarê te.
Wê mezinê wan ji wan be, Wê serwerê wan ji nav wan were. Ezê wî bînim ba xwe, wê nêzîkî min be. Gava ez nexwazim, wê kî biwêre nêzîkî min bibe?” Ev e gotina Xudan.
wî çaxî minê ziriyeta Aqûb û Dawidê xulamê xwe red bikira û ji ziriyeta wî tu kesî li ser ziriyeta Îbrahîm, Îshaq û Aqûb nekira serwer. Ezê esse wan vegerînim firehiya berê û li wan werim rehmê.”
Wê Xudan ji Siyonê bike himîn. Wê dengê wî ji Orşelîmê gazî bike Û erd û ezman bihejin. Lê wê Xudan ji bo gelê xwe, sitargeh, Ji bo Îsraêliyan bibe keleh.
“Ezê Mala Cihûda hêzdar bikim, Ezê Mala Ûsiv rizgar bikim. Ji ber ku ez li ber wan dikevim, Ezê wan ji sirgûnê vegerînim. Wê bibin çawa ku min ew red nekiribin. Çimkî ez Xwedayê wan Xudan im, Ezê bersiva wan bidim.
Gotina Xudan ev e: “Wê rojê ezê her hespî bixim nava sawê, her siwariyî dîn û har bikim. Wê çavê min li ser Mala Cihûda be lê ezê hemû hespên gelan kor bikim.
“Wê rojê ezê mîrên Cihûdayê bikim wekî tasikeke nava agirê daran û xetîreyeke di nav lodên dexlê de dişewite. Wê tevahiya gelên li rast û çepê daqurtînin. Wê şêniyên Orşelîmê êdî li cihê xwe, li Orşelîmê rûnin.