“Va ye, wekî şêrê ku ji nav deviyên Çemê Şerîayê dertê mêrga avî, Ezê jinişkave Edomê ji cihê wê biqewitînim. Kesê ez hilbijêrim, ezê li ser wan bikim serwer. Gelo, yê wekî min heye? Ma kî dikare dozê li min veke? Şivanê li ber min bisekine kî ye?
Va ye, wekî şêrê ji nav deviyên Çemê Şerîayê dertê mêrga avî, Ezê jinişkave Kildaniyan ji cihê wan biqewitînim. Kesê ez hilbijêrim, ezê li ser wan bikim serwer. Gelo yê wekî min heye? Ma kî dikare dozê li min veke? Şivanê li ber min bisekine kî ye?”
Ji ber pûtê golikî yê li Bêtawenê. Xelkê Sameryayê wê bitirse. Wê gelê wî li pey wî şînê bike, Wê kahinên pûtperest ên wî şîn bikin. Çimkî rûmeta wî çûye.
Kahinno, çûxê li xwe bikin! Xizmetkarên gorîgehê bizarin! Xizmetkarên Xudan werin Û di nav çûxê de şevê biborînin! Çimkî pêşkêşiyên dexlê û rijandinê, Ji Mala Xwedayê we hatin texsîrkirin.
Ma wê ji ber vê yekê dinya nelerize Û her kesê tê de rûdine şînê neke?! Wê tevahiya erdê wekî Çemê Nîlê bilind bibe, Biheje û wekî çemê Misrê dîsa dakeve.”
Tê wê rojê ji ber tevahiya karên xwe Yên te li dijî min kirine, şerm nekî. Çimkî ezê kesên bi pozbilindiyê şahiyê dikin, Wê gavê ji nav te rakim. Êdî tê careke din Li çiyayê min ê pîroz qure nebî.