Ahav ji Navot re got: “Rezê xwe bide min. Bila ji min re bibe bostanê sewzeyan, çimkî ew nêzîkî mala min e. Ezê li cihê wî rezekî çêtir bidim te. Yan jî, heke tu bixwazî ezê heqê wî bi zîvan bidim te.”
“Niha emir bide ku ji Lubnanê ji min re darên sedrê bibirin. Wê xulamên min, bi xulamên te re bin. Li gorî her tiştê ku tu bêjî, ji bo heqdestên xulamên xwe, tu çi bixwazî ezê bidim te. Çimkî çawa ku tu dizanî, di nav me de kesên wekî Saydayiyan tune ne ku di darbirînê de hoste ne.”
“Ji bo dîwanê ezê nêzîkî we bibim. Ezê li dijî sêrbazan, zinakaran, sondxwarên derewîn, li dijî kesên ku zordariyê li karker, jinebî û sêwiyan dikin, kesên neheqiyê li dijî xerîban dikin û li dijî kesên ji min natirsin, yekser bibim şahid” Xudanê Karîndar dibêje.