“Lê niha, ji bo demeke kurt, Xwedayê me Xudan li ber me ket û wî ji me hinek kesên filitî û saxmayî berda û singekî cihê xwe yê pîroz bide me ku çavên me ronî bike û bi koletiya me debara me bike.
Loma Reb Xudan wiha dibêje: “Va ye ez li Siyonê kevirekî bingehîn, Kevirekî ceribandî, Kevirekî hêja yê riknê yê ewle datînim. Kesê bawer dike wê telaşê neke.
Min jî îro tu li dijî tevahiya welêt, li dijî padîşahên Cihûdayê, li dijî serek û kahinên wan, li dijî gelê welêt kirî bajarekî bisûr, stûneke hesinî û dîwarekî tûncîn.
Wê erebeyên şer ji Efrayîmê, Hespan ji Orşelîmê tune bike. Wê kevanên şer tune bibin. Wê padîşahê we, gotina aştiyê ji miletan re bêje. Wê serweriya wî ji deryayan heta deryayan, Ji Çemê Feratê heta binê dinyayê be.
Ezê li derdora Mala xwe artêşgehekê deynim Û bibim nobedar ku kesek neçe û neyê. Wê zordarek careke din li ser gelê min derbas nebe, Çimkî êdî çavê min nobedar e.
‘Ez wî dibînim, lê ne niha. Ez lê dinêrim, lê ne nêzîk. Wê ji nav Aqûb stêrek derkeve, Wê ji nav Îsraêl serwerek rabe. Wê eniya Moaviyan, Wê serê ziriyeta Şêtiyan biperçiqîne.
Çimkî di Nivîsara Pîroz de dibêje: «Va ye, ez di Siyonê de kevirekî datînim Kevirê hêja û bijare yê rikin. Yê ku baweriyê bi wî bîne, qet nayê şermkirin.»
Evên ha wê bi Berx re şer bikin û Berx wê li hember wan bi ser keve. Çimkî ew Xudanê xudanan û Padîşahê padîşahan e; û yên ku bi wî re bi ser ketine, yên gazîkirî, hilbijartî û dilsoz in.»