Dawid, ji serekên Lêwiyiyan xwest ku ew stranbêjên ku li amûrên muzîkê, li çeng, tembûr û zîlan dixin û bi şahî û dengên bilind distrên, peywirdar bikin.
Şevanya, Yoşafat, Natanêl, Emasay, Zekeriya, Benaya û Êliyezer ku kahin bûn, li ber Sindoqa Xwedê li boriyan dixistin. Ovêd-Edom û Yehiya dergevanên cihê Sindoqa Peymanê bûn.
Dawid û fermandaran hinek kurên Asaf, Hêman û Yedûtûn veqetandin ku xizmetê bikin. Wê bi çeng, tembûr û zîlan pêxemberî bikirana. Kesên ku wê xizmeta van karan bikirana ev bûn:
Wî malika xwe wekî malika bexçeyê rakir, Wî meskenê xwe rakir. Xudan li Siyonê cejn û Sept dan jibîrkirin. Bi xezeba xwe ya dijwar, Padîşah û kahin red kirin.
Va ye, lingê mizgînvan ku aştiyê dide bihîstin, Li ser çiyê ye! Cihûdayîno! Cejnên xwe bikin, Sozên xwe yên ji Xwedê re pêk bînin. Çimkî wê careke din di nav we re zilamên xerab derbas nebin. Ew bi tevahî hatine birîn û avêtin.
û ji pêz an dewêr pêşkêşiya şewitandinê bikin ku bêhna wê bi Xudan xweş tê –dixwazî qurbana şewitandinê, dixwazî qurbaneke din a ku ji bo sozekê pêk bîne, wekî pêşkêşiya dilxwaziyê, yan jî, ji bo cejneke kifşkirî–
Li dera ku wê Xudan hilbijêre, hûnê heft rojan vê cejnê ji Xwedayê xwe Xudan re pîroz bikin. Wê Xwedayê we Xudan hemû berê we û hemû keda destê we bereket bike û hûnê esse şa bibin.