Ji min re got: “Rewşa kesên li vê herêmê ku ji sirgûnê sax mane, pir xerab e û di nava riswatiyê de ne. Sûrên Orşelîmê hatine hilweşandin û dergehên wê jî hatine şewitandin.”
Min ji padîşah re got: “Bila padîşah her û her bijî! Bajarê goristana bav û kalên min wêran bûye û dergehên wê hatine şewitandin, ezê çawa xemgîn nebim?”
Ezê wê bişînim ser miletê xwedênenas, Ezê ferman bidim wê ku here ser miletê lê hêrs bûme Ku bişelînin û talan bikin Û wan wek heriya kuçeyê biperçiqîne.
Wê bi gelek kesan re, ji bo heft deman peymaneke saxlem çêke. Lê piştî ku nîvê heft demê derbas bû, wê qurban û pêşkêşiyê rake. Heta biryara wêrankirinê, wê serekê wêranker tiştên kirêt deyne ser beşê jorîn ê Perestgehê.”
Çaxê hemû padîşah anîn ba Yêşû, wî gazî hemû zilamên Îsraêlî kir û ji fermandarên ku pê re çûne şer re got: “Nêzîk bibin, lingên xwe deynin ser stûyê van padîşahan.” Fermandar nêzîk bûn û lingên xwe danîn ser stûyê padîşahan.