Zebûr 69:3 - Kurmanji Încîl

³ Ez westiyam ji feryadê, Gewrî li min ziwa bû; Li benda Xwedê, Çavên min tefiyan.

Zebûr 69:3 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Eyûb 11:20

Lê wê ronahiya çavên xeraban bitefe, Cihê reva wan tunebe Û tekane hêviya wan, hilma dawî be.”

Eyûb 16:16

Ji girînê rûyê min soromoro bû, Şevereş hate ser bijangên min,

Zebûr 119:123

Çavê min li riya rizgarkirina te, Û li benda bicihanîna sozê te yê rastdar qetiya,

Zebûr 119:82

Çavê min li riya sozên ku te dane, qetiya, Ez dipirsim, «Ma tê kîngê xemên min birevînî?»

Zebûr 22:15

Wek perçê qafikê, ziwa bû hêza min, Zeliqî ziman, bi ezmanê devê min; Te ez danîm ser axa mirinê.

Zebûr 22:2

Ey Xwedayê min, ez bi roj gazî te dikim, tu nadî bersîva min, Û bi şevan, nîne tu rihetiya min.

Zebûr 25:21

Bila rastî û durustî min biparêze, Hêviya min hergav tu yî.

Zebûr 39:7

«Û niha ya Reb, ez li benda çi me? Hêviya min tu yî.

Zebûr 40:3

Wî stranek nû kir devê min, Ji bo Xwedayê me îlahiyek pesindanê da min. Wê gellek bibînin û bitirsin, Û bi Xudan ewle bin.

Zebûr 6:6

Ji nalîna xwe ez westiyam, Ji girî her şev şil e doşeka min, Ji hêsrên çavan şil dibe nivîna min.

Zebûr 69:21

Di şûna xwarinê de, wan jehr da min, Di tîbûnê de, wan sihik bi min dan vexwarin.

Zebûr 88:7

Xezeba te bi ser min de hat, Û te bi hemû pêlan ez pelçiqandim.

Îşaya 38:14

Wekî hechecikê, wekî qulingê, Çîveçîva min bû. Wekî kevokê ez naliyam. Çavê min ji nêrîna jor westiya. Ya Reb, zilmê li min dikin, Tu bibe parêzvanê min.

Lavijên Şînê 2:11

Ji barandina hêsiran, çav li min neman, Dilê min xwîn digirî. Ji ber şikestina gelê min ê delal, Kezeba min bû xwîn û herikî. Li kuçeyên bajêr zarok û berşîr xayîs dibin.

Yûhenna 19:28

Piştî vê yekê êdî Îsa dizanibû ku her tişt pêk hat. Ji bo ku Nivîsara Pîroz bê cih, wî got: «Ez tî me.»

Dubarekirina Şerîetê 28:32

Li ber çavê te wê kur û keçên te bidin miletekî din. Tê her roj bêriya wan bikî, lê wê ronahî di çavê te de nemîne û wê tiştek ji destê te neyê.

Îbranî 5:7

Îsa di jiyana xwe ya li ser erdê de bi gazî û hawar, bi hêstirên çavan dua û lavan pêşkêşî wî kir, ku dikarî ew ji mirinê xilas bikira û ji ber xwedêtirsiya xwe hatibû bihîstin.