3 Pirr dilerize canê min Ax, ya Xudan, heta kîngê?
Ez hatim rêtin wek avê, Hemû hestiyên min derketin ji movikan, Dilê min wek şimayê, dihele di hundirê min de.
Nema taqeta min, ez pirr pelçiqîm. Nalînên min, ji ber êşa dilê min.
Tu çima xemgîn î ey canê min, Bo çi dinale hundirê min? Hêviya xwe bi Xwedê ve girêde, Ezê dîsa jê re spas bikim; Çimkî ew e rizgarkar û Xwedayê min.
«Gelo wê Reb me her û her berde? Ma wê cardin qenciyê bi min neke?
Wisa ku, hemû pesnên te bêjim, Li deriyên bajarê keça Siyonê, Bi xelaskirina te dilgeş im.
Jêgere ya Xudan! Ma wê heta kîngê hêrsa te bajo? Li xizmetkarên xwe were rehmê!
Ruhê mirovan di nexweşiyê de sebir dike, Kî dikare ruhê birîndar ragire?
Ya Xudan, tu şifayê bide min û ezê baş bim, Tu min rizgar bike û ezê rizgar bim. Çimkî tu yî pesindana min.
Hingê wî ji wan re got: «Dilê min gelek teng dibe, ez dikim bimirim. Li vir bin û bi min re hişyar bimînin.»
Ma Xwedê heqê bijartiyên xwe yên ku bi şev û roj hawara xwe digihînin wî, nade wan? Ma wê wan li hêviyê bihêle?
«Niha dilê min ketiye tengiyê. Ez çi bêjim? Ma ez bêjim: ‹Bavo, min ji vê saetê xilas bike›? Na, ji bo vê yekê ez hatime vê saetê.
