Wê di nav sê rojan de Firewn serê te bilind bike û te bîne ser karê te yê berê. Wekî ku berê tu sermeygerê wî bûyî û te wisa dikir, tê dîsa kasa Firewn bidî destê wî.
Paşê ezê bêm û we bînim welatekî nû yê wek welatê we ku hûnê nemirin û sax bimînin. Ew welat, welatekî şerab û dexil e, welatê nan û rez, zeyt û hingivê ye. Guhdariya Hîzqiya nekin ku dibêje wê Xudan me rizgar bike. Bila we nexapîne.
Di sî û heft saliya sirgûnbûna Yehoyaxînê Padîşahê Cihûdayê de, di roja bîst û heftê meha duwanzdehan de ku sala ew bûbû padîşah, Ewîl-Merodakê Padîşahê Babîlê, Yehoyaxînê Padîşahê Cihûdayê ji girtîgehê berda.
“Êdî wê roj nebe ronahiya te ya bi roj, Wê êdî biriqîna heyvê ronahiyê nede te. Lê wê Xudan bibe ronahiya te ya herheyî, Wê Xwedayê te bibe berziya te.
Ya gelê Îsraêl, xwezî bi te! Ma kî heye wekî te? Tu ew gel î ku ji aliyê Xudan ve hatiye rizgarkirin. Ew ji te re mertalê parastinê û şûrê rewnaq e. Wê dijminên te li ber te biçûk bin, Tê jî wan biperçiqînî.”