13 Ne cilên xwe, dilê xwe biçirînin Û li Xwedayê xwe Xudan vegerin. Çimkî ew keremdar û dilrehm e, Zû hêrs nabe, dilovaniya wî zêde ye, Dev ji cezakirinê berdide.
Dema te gotinên min ên li dijî vê derê û şêniyên wê bihîstin ku wê tune bibin û bên naletkirin, te dilê xwe nerm kir û li ber min xwe nizim kir. Te li ber min kincên xwe çirandin û tu giriyayî. Loma min guhê xwe da te.’ Ev e gotina Xudan.
Gava Padîşahê Îsraêlê name xwend, kincê xwe qetand û got: “Ma ez Xwedê me bikujim û vejînim? Ew çawa yekî kotî ji min re dişîne ku ez wî ji kotîbûnê rizgar bikim? Baş bizanibin ku ew li hinceta şerê min digere.”
Gava padîşah gotinên jinikê bihîstin, kincên xwe çirandin. Wê demê ew di ser sûran re derbas dibû. Gelê wî ew dît, ji navê ve li ser bedena wî çûx hebû.
Wan nexwest guhdariyê bikin. Wan karên nedîtî ku te di nav wan de kiribûn, ji bîr kirin. Wan serhişkî kir û serekek ji xwe re peyda kir ku vegerin Misrê û koletiya xwe. Lê tu Xwedayê bexişkar, keremdar û dilrehm î. Tu zû hêrs nabî û dilovaniya te zêde ye. Te ew bernedan.
Çimkî Yê berz û bilind, yê ku her û her heye û navê wî pîroz e, wiha dibêje: “Ez hem li dera bilind û pîroz rûdinim Û hem jî bi kesên şikestî û nefsbiçûk re me. Ez ruhê nefsbiçûkan Û dilşikestiyan nû bikim.
Ma rojiya ku min hilbijart ev bû? Ma roja ku mirov canê xwe nizim dike, wiha dibe? Ma divê mirov wekî zilê, serê xwe bitewîne Û li ser çûx û xweliyê rûne? Ma ji vê re hûn dibêjin rojî Û roja ku Xudan razî dibe?
heştê zilam ji Şexem, Şîlo û Sameryayê hatin ku rihê xwe kur kirine, cilên xwe çirandine û laşên xwe jî birîndar kirine. Wan bi xwe re dexil û gunî anîbûn ku li Mala Xudan pêşkêş bikin.
‘Heke hûn li vî welatî bimînin, ezê we ava bikim û hilneweşînim. Ezê we daçikînim û ji kokê ranekim. Çimkî ez ji ber xerabiyên min anîn serê we xemgîn im.
Wî ji Xudan re dua kir û got: “Ax, ya Xudan, hê gava ez li welatê xwe bûm, ma min ev negot? Ji ber vê yekê ez yekser reviyam Tarşîşê. Min dizanibû tu Xwedayekî keremdar û dilrehm î, tu zû hêrs nabî, dilovaniya te zêde ye û tu dev ji cezakirinê berdidî.
Ma îlahekî wekî te heye ku sûcan dibexişîne Û serhildanên saxmayiyên gelê xwe efû dike?! Ji ber ku tu bi dilovaniyê şa dibî, Tu heta hetayê bi hêrs namînî.
“‘Xudan zû hêrs nabe Û dilovaniya wî zêde ye. Ew guneh û xerabiyê dibexişîne Lê sûcdaran bêceza nahêle. Hesabê xerabiya bavan ji kuran, Ji nifşê sisêyan û çaran dipirse.’
Çimkî îdmana bedenî bi kêrî hindik tiştî tê, lê jiyana xwedayî bi kêrî her tiştî tê; soza wê hem ji bo jiyana vê dinyayê û hem jî ji bo jiyana wê dinyayê heye.