Ahav ji Ovadya re got: “Were em herin li hemû kaniyên avê û newalên welêt bigerin. Belkî em giya bibînin û hesp û hêstiran têr bikin ku em heywanan winda nekin.”
Silêmanê Padîşah û tevahiya civaka Îsraêl ku li ba wî kom bûbûn, pê re li ber sindoqê bûn. Ewqas pez û dewar serjê dikirin ku nedihatin hejmartin an hesibandin.
Heta kengê, wê welat şînê bike Û giyayê hemû zeviyan biçilmise? Ji ber xerabiya şêniyên wî, Çivîk û heywan tune bûn. Çimkî mirovan got: “Ew pêşeroja me nabîne.”