Yoêl 1:12 - Kurmanji Încîl

¹² Mêw hişk bûn, darhejîr çilmisîn. Hemû darên fêkiyan; hinar, xurme û sêv jî hişk bûn. Şahiya mirovan jî miçiqî.

Yoêl 1:12 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Zebûr 4:7

Te şahiyek wisa kir dilê min, wisa pirr, Ji ya ku ew, ji firehiya genim û şeraba teze distînin bêtir.

Zebûr 92:12

Zilamê rastdar, wê wek dara xurmê geş bibe, Wek dara Sedir a Lubnanê mezin bibe.

Helbesta Helbestan 2:3

Di nav darên daristanê de dara sêvê çawa be, Di nav xortan de evîndarê min wisa ye. Ez li ber siya wî rûniştim, çi xweş bû, Tehma fêkiyê wî li ser devê min şîrîn bû.

Helbesta Helbestan 4:13

Şitlên te wekî bexçeyê hinaran, Bi fêkiyên xweş, Bi hine û simbilê,

Îşaya 16:10

Ji zeviya berdar, kêf û şahî hatin rakirin. Ji rezan ne dengê stranan, Ne qîrîna şahiyan, Ne jî kesên li mehseran tirî diguvêşin man. Min dawiya şahiya wan anî.

Îşaya 24:11

Ji bo daxwaza şerabê li kuçeyan dikin qareqar, Tevahiya şahiyan tarî bûn, Dilşahiya dinyayê sirgûn bû.

Îşaya 24:7

Şeraba nû çikiya, Mêw çilmisîn, Dilşa hemû dinalin.

Îşaya 9:3

Te milet zêde kir, Tê şahiya wan jî mezin bikî. Di dema palehiyê de şahî çawa be, Di dema parvekirina talên de çoşbûn çawa be, Wê li pêş te jî wisa şa bibin.

Yêremya 48:3

Wê li Horonayîmê hewar bê bihîstin, Hilweşîn û şikestina mezin!

Yêremya 48:33

Ji axa Moavê ya biber, şahî û dilgeşî hat rakirin, Min şerab ji mehseran birî. Tu kes bi şahî tirî naguvêşe, Qîrîn hene, lê ne qîrînên şahiyê.

Yoêl 1:10

Zevî xera bû, ax şînê dike. Çimkî dexil xera bû, Şeraba nû çikiya Û rûnê zeytê hat birîn.

Yoêl 1:16

Ma xwarina me li ber çavê me, Kêf û şahiya Mala Xwedayê me nehat birîn?

Ûnis 4:7

Lê roja din ber destê sibê, Xwedê kurmikek şand, kurm li şînahiyê ket û ew hişk kir.

Hagay 2:19

‘Ma di embarên we de tov hebû? Mêw, hejîr, hinar, darzeytûn heta îro jî qet ber dabûn? Lê ezê ji niha û pê ve bereketê bi ser we de bibarînim.’”

Melaxî 3:11

Ezê nehêlim kulî zadên we bixwin ku berê axê xera nebe. Wê mêwên we yên çolê êdî bêber nebin” Xudanê Karîndar dibêje.

Hejmartin 13:23

Gava ew gihîştin Newala Eşkolê, wan guliyekî dêliyê ku gûşiyek tirî pê ve bû jêkir. Du zilaman gulî li ser darekî hilgirt. Wan ji hinar û hejîran jî anîn.