Berpirsiyarê qesrê, peywirdarê bajêr, rîspî û parêzvanên zarokên Ahav, xeber ji Yêhû re şand û got: “Em xulamên te ne, çi tiştê tu ji me re bêjî emê bikin. Em tu kesî nakin padîşah. Çi bi ya te baş e, wê bike.”
Gîvoniyan jî, ji Yêşû re xeber şand ku li Gîlgalê li artêşgehê dima: “Xulamên xwe tenê nehêle! Bi lez were, me rizgar bike. Alîkariya me bike. Hemû padîşahên Amoriyên ku li herêma çiyayî rûdinin, li dijî me civiyane!”
Rîspiyên me û hemû şêniyên welatê me ji me re got: ‘Xurek hildin û bidin rê. Pêşwaziya wan bikin û bêjin: Em xulamên we ne. Werin, bi me re peymaneke aştiyê çêkin.’