1 Gava hemû padîşahên li rojavayê Çemê Şerîayê, li herêma çiyayî, li Şefêlayê û ji pêşberî Lubnanê heta keviyên Derya Spî diman –Hîtîtî, Amorî, Kenanî, Perîzzî, Hîwî û Yevûsî– ev yek bihîst,
Min soz da, ezê we ji tengasiya Misrê rizgar bikim û we derînim welatê Kenanî, Hîtîtî, Amorî, Perîzzî, Hîwî û Yevûsiyan ê ku şîr û hingiv jê diherike.’
De rabin bi rê bikevin. Herin herêma çiyayî ya Amoriyan û gelên derdorê –Erava, herêma çiyayî, Şefêla, Negev û keviya Derya Spî– welatê Kenaniyan û Lubnanê û heta ber Çemê mezin ê Feratê.
“Gava Xwedayê we Xudan we bibe wî welatê ku hûnê bikine milk û li pêş we gelek miletan biqewitîne –heft miletên ji we mezintir û hêzdartir in; Hîtîtî, Gîrgaşî, Amorî, Kenanî, Perîzzî, Hîwî û Yevûsiyan–
Çawa ku Xudan rihetî daye we, gava bide wan û ew jî axa ku Xwedayê we Xudan dide wan, ji xwe re bikin milk, hûnê ji wan re bibin alîkar. Wî çaxî hûnê vegerin ser axa xwe û ji xwe re bikin milk. Çimkî Mûsayê xulamê Xudan ev axa li rojhilatê Çemê Şerîayê daye we.”
Wê ji beriyê heta herêma çiyayî ya Lubnanê, ji Çemê Mezin ê Feratê bigire –tevahiya welatê Hîtîtiyan jî di nav de– wê aliyê rojava heta Derya Spî bibe sînorên we.
Wan wiha kir û her pênc padîşah; Padîşahê Orşelîmê, Padîşahê Hevronê, Padîşahê Yarmûtê, Padîşahê Laxîşê û Padîşahê Eglonê ji şikeftê deranîn û anîn ba Yêşû.
Herwiha ji Çiyayê Halaqê yê ku ji Seîrê dertê heta Baal-Gada ku li Deşta Lubnana li quntara Çiyayê Hermonê ye jî desteser kir. Wî hemû padîşahên van deran desteser kirin, li wan xist û kuştin.
Va ye, çawa ku ji wan re gotibû, Xwedayê we Xudan aramî da birayên we. Niha rabin û vegerin konên xwe û welatê mîrasa xwe yê li aliyê din ê Çemê Şerîayê ku Mûsayê xulamê Xudan daye we.
Mûsa li Başanê ax dabû nîveşîra Minaşşe, lê ji bo nîv-para mayî Yêşû li rojavayê Çemê Şerîayê, di nav birayên wan de ax dabû wan. Gava Yêşû ew pîroz kirin û şandin konên wan,
Va ye min axa van miletên mayî û axa hemû miletên hatibûn qewitandin ku ji Çemê Şerîayê ber bi rojava ve heta Derya Spî rûdiniştin bi milkî dan eşîrên we.
Gava hûn ji Çemê Şerîayê derbas bûn û hatin Erîhayê, gelê Erîhayê li dijî we şer kir. Wisa jî Amorî, Perîzzî, Kenanî, Hîtîtî, Gîrgaşî, Hîwî û Yevûsiyan li dijî we şer kir. Min ew hemû dan destê we.
Wî berdewam kir û got: “Hûnê bi vê yekê bizanibin ku Xwedayê Jîndar di nav we de ye û wê bi rastî ji pêş we Kenanî, Hîtîtî, Hîwî, Perîzzî, Gîrgaşî, Amorî û Yevûsiyan biqewitîne:
Gava tevahiya gelê Îsraêl Çemê Şerîayê derbas dikir, kahinên ku Sindoqa Peymana Xudan hildigirin, li erdê ziwa yê di nîvê çêm de sekinî. Bi vî awayî tevahiya milet çemê ziwa derbas kir.
Gava hemû padîşahên Amorî yên li rojavayê Çemê Şerîayê û hemû padîşahên Kenaniyên li ber Derya Spî bihîst ku Xudan heta ku Îsraêlî derbas bûne ava çêm ziwa kiriye, dilê wan heliya. Ji ber tirsa Îsraêliyan ziravê wan qetiya.