Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Yêşû 5:14 - Kurmanji Încîl

14 Wî got: “Ne yek im jî, ez fermandarê artêşa Xudan im. Nû hatim.” Yêşû deverû çû erdê, perizî û got: “Ezbenî, emrekî te li xulamê te heye?”

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Yêşû 5:14
35 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Îbrahîm deverû çû erdê, keniya û di dilê xwe de got: “Zilamekî sed salî dikare bibe xweyî zarok? Wê Sara di nod saliya xwe de zarok bîne?”


Avram deverû çû erdê û Xwedê jê re got:


Ya Reb Xudan, di çavê te de ev tiştekî biçûk bû. Li ser pêşeroja mala vî xulamê xwe jî te soz da. Ya Reb Xudan, tu çawa ku ez mirovekî mezin bim, li min mêze dikî!


Ka ez wekî din çi dikarim ji te re bêjim! Ji ber ku ya Reb Xudan, tu xulamê xwe nas dikî.


Xudan ji efendiyê min re got: «Heta ku ez dijminên te, ji bin lingê te re bikim pêpelûk Tu li milê min ê rastê rûnê.»


Ma kî ye ev Padîşahê berz? Ew e Xudanê artêşên ezman, Ew e Padîşahê berziyê.


Lê Mûsa ji Xudan lava kir û got: “Ezbenî ya Reb! Ne duh, ne pêr û ne jî, ji dema tu ji xulamê xwe re dibêjî heta niha, ez ne zilamê peyivînê me. Zimanê min giran e.”


Mûsa got: “Ezbenî, ya Reb! Ji kerema xwe yekî din di şûna min de bişîne!”


Va ye, min ew kir şahid ji bo neteweyan, Min ew kir serwer û fermandar ji bo neteweyan.


Piştre min dengê Reb bihîst. Wî digot: “Ez kê bişînim? Wê kî ji bo me here?” Min got: “Ez li vir im, min bişîne.”


Lê serekê welatê Parsan, bîst û yek rojan li dijî min sekinî. Piştre, ji serekên pêşî Mîxayîl hat alîkariya min. Çimkî ez li wir, li ba Padîşahê Parsê hatibûm girtin.


Lê ezê ya ku di Nivîsa Rastiyê de hatiye nivîsandin ji te re bêjim. Ji bilî serekê we Mîxayîl, yekî ku li dijî wan alîkariya min bike tuneye.


“Di vê navberê de serekê mezin, Mîxayîlê ku gelê te diparêze rabe. Wê tengasiyeke ji roja ku hûn bûne milet heta îro nehatiye dîtin çêbibe. Wê gavê wê gelê te, hemû kesên ku di nivîsê de hatine nivîsandin rizgar bibe.


Wî xwe bi qasî Pêşengê Artêşa Ezmanan mezin kir. Pêşkêşiya rojane ya ji bo Xwedê hat rakirin. Pîrozgeh jî hat hilweşandin.


Agirek ji hizûra Xudan rabû û bez û qurbana şewitandinê ya ku li ser gorîgehê ye daqurtand. Gava tevahiya gel ev dît, ji kêf qîriya û deverû çû erdê.


Mûsa û Harûn deverû çûn erdê û wan got: “Ya Xwedê, Xwedayê ruhên hemû beşerê, gava kesek guneh dike, tu li tevahiya civakê hêrs dibî?”


“Ji nav vê civakê xwe dûr bixin. Ezê wan yekser tune bikim.” Ew deverû çûn erdê.


Piştî vê yekê Xudan çavên Balam vekirin. Wî milyaketê Xudan dît ku bi şûrê tazî li ser rê sekinî ye. Wî xwe xwar kir û deverû çû erdê.


‹Xudan ji Xudanê min re got: Li milê min ê rastê rûne Heta ku ez dijminên te bikim bin lingên te.›


Îcar kotiyek hat ba wî, li ber wî deverû çû erdê û got: «Ya Xudan, eger tu bixwazî, tu dikarî min paqij bikî!»


Ma ez kî me, heta ku diya Xudanê min bê ba min?


Çimkî Dawid bi xwe di kitêba Zebûrê de dibêje: ‹Xudan ji Xudanê min re got: Li milê min ê rastê rûne,


Gava ku ew li nav bajarekî ji bajaran bû, li wir mirovek hebû ku bedena wî hemû kotî bû. Gava wî Îsa dît, xwe deverû avêt erdê, jê lava kir û got: «Ya Xudan, eger tu bixwazî, tu dikarî min paqij bikî.»


Tûma lê vegerand û got: «Xudanê min û Xwedayê min!»


Lê rabe û bikeve bajêr; wê ji te re bê gotin, ku divê tu çi bikî.»


Hê zêdetir, ez ji bo feyda zanîna bilind a Xudanê xwe Mesîh Îsa, her tiştî zirar hesab dikim. Di ber wî de min dev ji her tiştî berdaye û ez wan wek zibil hesab dikim, da ku ez Mesîh qezenc bikim


Li ber Xwedayê ku her tişt ji bo wî ye û pê çêbûye baştir bû ku pêşengê xelasiyê bi cefayan bigihanda tekûziyê, da ku wî gelek kur bigihandana rûmetê.


Hingê li ezmên ceng çêbû. Mîxayîl û milyaketên xwe bi ejder re şer kirin. Û ejder û milyaketên xwe şer kirin,


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ