Gava Dawid ji bo pîrozkirina malbata xwe vegeriya, Mîkala keça Şawûl derket derve ku pêşwaziya wî bike. Ji Dawid re got: “Padîşahê gelê Îsraêl îro çi navekî xweş bi pey xwe xist! Mîna kesekî bêqîmet, te xwe li ber cariyeyên xulamên xwe tazî kir.”
Silêman dotira rojê gel şand konên xwe. Gel jî padîşah pîroz kir û ji ber tevahiya qenciya ku Xudan nîşanî Dawidê xulamê xwe û gelê xwe Îsraêl kiriye, bi şahî û dilgeşî çû.
Şimûn ew pîroz kirin û ji diya wî Meryemê re got: «Ev zarokê ha ji bo ketin û rabûna gelekan li Îsraêlê hatiye danîn û ew nîşanek e ku li hember derkevin,
wî ji nav gel sê hezar kes hilbijartin. Ji wan, du hezar kes li Mîkmasê û li herêma çiyayî ya Bêt-Êlê pê re bûn. Hezarê din jî li bajarê Gîvayê yê welatê Binyamîn bi Yonatan re bûn. Kesên din jî wî şandin konên xwe.
Elî, Êlqana û jina wî pîroz dikirin, ji bo wan dua dikir û digot: “Bila Xudan ji dêla vî zarokê ku ji bo wî hatiye pêşkêşkirin, ji vê jina te zarokên din bide te.” Paşê ew vedigeriyan mala xwe.