Divê ev Nivîsa Şerîetê ji devê te nekeve, ji bo ku tu bi baldarî ya ku tê de hatiye nivîsandin pêk bînî, tê bi şev û roj li ser wê kûr bifikirî. Wî çaxî wê riya te vebe û tê bi ser bikevî.
Gava hemû padîşahên Amorî yên li rojavayê Çemê Şerîayê û hemû padîşahên Kenaniyên li ber Derya Spî bihîst ku Xudan heta ku Îsraêlî derbas bûne ava çêm ziwa kiriye, dilê wan heliya. Ji ber tirsa Îsraêliyan ziravê wan qetiya.
Gava hûn gihîştin wê derê, hûnê miletekî bêxem bibînin. Welat ji her aliyî ve fireh e. Xwedê ew der daye destê we. Kêmahiya wê derê tuneye, her tiştê dinyayê heye!”