Yarovam ji jina xwe re got: “Rabe, kincên xwe biguherîne ku te nas nekin û nizanibin tu jina min î û here Şîloyê. Ahiyayê Pêxember li wir e ku ji min re got: ‘Tê bibî padîşahê vî gelî.’
Kurên wan ketin welatê Kenanê û ji xwe re kirin milk. Te li ber wan bi Kenaniyên ku li welêt rûniştin serî da tewandin. Te ew, padîşahên wan û gelên welêt da destên wan ku ew li gorî dilê xwe tevbigerin.
Te çima bi navê Xudan pêxemberî kir û got: ‘Wê ev Mal bibe wekî Şîloyê, ev bajar wêran bibe û bêkes bimîne’?!” Wî çaxî tevahiya gel li Mala Xudan bi ser serê Yêremya ve hêwirî.
heştê zilam ji Şexem, Şîlo û Sameryayê hatin ku rihê xwe kur kirine, cilên xwe çirandine û laşên xwe jî birîndar kirine. Wan bi xwe re dexil û gunî anîbûn ku li Mala Xudan pêşkêş bikin.
û welat jî li ber wî bikeve dest, wî çaxî hûnê bikaribin vegerin û beramberî Xudan û gelê Îsraêl nekevin bin barekî. Wê gavê wê ev der li ber Xudan bibe milkê we.
Bav û kalên me jî ew hildan û gava ku bi Yêşû re welatê miletên din ên ku Xwedê ji ber wan derxistin, vegirtin, hingê ew bi xwe re anîn. Heta dema Dawid ew li wir ma.
Yêşû ji zilamên ku wê herin û axê kifş bikin re got: “Herin, li welêt bigerin û axê kifş bikin û binivîsin. Piştre vegerin ba min û ezê li vir, li Şîloyê, li hizûra Xudan ji bo we pişk bavêjim.”
Mîrasên Êlezarê Kahin, Yêşûyê kurê Nûn û serekên binemalên eşîrên gelê Îsraêl bi riya pişkê li Şîloyê, li hizûra Xudan, li ber deriyê Konê Hevdîtinê dabûn, ev bûn. Bi vî awayî wan parvekirina welêt qedand.
Heke welatê hûn li ser in ne paqij e, derbasî welatê Xudan ê ku Meskenê Xudan li wir e bibin û di nav me de bibin xweyî milk. Ji bilî gorîgeha Xwedayê xwe Xudan tu gorîgehan ji xwe re çênekin. Li dijî Xudan û li dijî me serî ranekin.
Bi vî awayî eşîrên Gad, Rûbên û nîveşîra Minaşşe, ji Şîloya ku li axa Kenanê ye, ji ba Îsraêliyan rabûn û çûn. Ew çûn axa Gîladê, axa mîrasa xwe ku li ser fermana devê Xudan ku bi riya Mûsa hatiye dayîn, standibû.
Piştre wan got: “Binêrin, li Şîloyê her sal cejna Xudan tê kirin. Şîlo dikeve bakurê Bêt-Êlê û başûrê Levonayê, li rojhilatê riya ku ji Bêt-Êlê dikeve Şexemê ye.”
Piştî ku ew ji şîr hat vekirin, tevî wî Hannayê conegayekî sê salî, efayek arvan û meşkek şerab bi xwe re birin Mala Xudan a li Şîloyê. Kurik jî hê biçûk bû.
Êlqana her sal ji bajarê xwe derdiket û diçû Şîloyê ku biperize Xudanê Karîndar û qurbanan pêşkêşî wî bike. Hofnî û Pînehas du kurên Elî bûn û li wê derê kahinên Xudan bûn.