4 Bi vî awayî herdu eşîrên Ûsiv, Minaşşe û Efrayîm mîrasên xwe standin.
Wî navê kurê xwe yê diduyan Efrayîm danî û got: “Xwedê ez li welatê ku min lê tengasî kişand berdar kirim.”
Herwiha Ûsivî du eşîr bûn; Efrayîm û Minaşşe. Li welêt para Lêwiyiyan nebû, tenê bajarên ku lê rûnin û mêrgên wan ku pezê xwe lê biçêrînin.
Sînorên binemalên Efrayîmiyan ev bûn. Li rojhilat, sînorê mîrasa wan ji Etrot-Addarê heta Bêthorona Jorîn diçû
Ûsivî hatin ba Yêşû. Wan jê re got: “Çima ji bo me tenê yek pişk û yek par hebû? Em gelek in. Xudan em pir zêde kirin.”
Bila axê bikin heft par, eşîra Cihûda li başûr, Mala Ûsiv li bakur bimînin.