Silêman û tevahiya gelê Îsraêl heft rojan li hizûra Xwedayê me Xudan cejn kir. Civîneke pir mezin a mirovên ji Levo-Hamatê heta Geliyê Misrê bûn. Wan li pey hev du caran cejnên heft rojan kirin ku dikin cejna çardeh rojan.
Herin bajarê Kalnêyê û bibînin, Ji wir herin Hamaya mezin Û dakevin bajarê Gatê yê Filîstiyan. Ma hûn ji van padîşahiyan çêtir in? Gelo sînorê wan ji sînorê we ne firehtir e?
De rabin bi rê bikevin. Herin herêma çiyayî ya Amoriyan û gelên derdorê –Erava, herêma çiyayî, Şefêla, Negev û keviya Derya Spî– welatê Kenaniyan û Lubnanê û heta ber Çemê mezin ê Feratê.
Herwiha ji Çiyayê Halaqê yê ku ji Seîrê dertê heta Baal-Gada ku li Deşta Lubnana li quntara Çiyayê Hermonê ye jî desteser kir. Wî hemû padîşahên van deran desteser kirin, li wan xist û kuştin.
ji Kenaniyên li rojhilat û li rojava ne, ji Amorî, Hîtîtî, Perîzzî, ji Yevûsiyên li herêma çiyayî ne û ji Hîwiyên ku li jêr Çiyayê Hermonê, li herêma Mîspayê ne re xeber şand.
Yêşû û Îsraêliyan padîşahên welêt ên ku li rojavayê Çemê Şerîayê, ji Baal-Gada li Deşta Lubnanê heta Çiyayê Halaqê hildikişiya Seîrê, têk birin. Welatê Yêşû bi milkî di nav eşîrên Îsraêl de parve kir, ev in: