Heke tu jî çawa ku xulamê min Dawid hemû tiştên ez emir dikim guhdarî bikî, di riya min de bimeşî, tiştên di çavên min de rast in bikî û emir û qanûnên min bi cih bînî, ezê bi te re bim û wekî min ji bo Dawid kir, ezê ji bo te jî xanedaneke saxlem ava bikim û welatê Îsraêl bidim te.
Dawid ji Silêmanê kurê xwe re got: “Hêzdar û wêrek be! Here bike! Netirse û neşikê. Çimkî Xwedê Xudan, Xwedayê min bi te re ye. Heta tevahiya karê xizmeta Mala Xudan neqede, ew te bêkêr nahêle û te bernade.
Ezê koran di riya nizanin de bibim, Di rêçikên nizanin de rêberiya wan bikim. Ezê tariyê li ber wan bikim ronahî, Derên xwar li pêş wan rast bikim. Ezê van tiştan bikim, Ezê wan bernedim.
“Çaxê hûn li dijî dijminên xwe herin şer û we dît ku hesp, erebe û artêşên wan ji yên we bêtir in, ji wan netirsin. Çimkî Xwedayê we Xudan ê ku hûn ji welatê Misrê deranîn bi we re ye.
Bila rabûn û rûniştina we ji hezkirina peran dûr be; bi tiştê ku di destê we de ye razî bin. Çimkî Xwedê gotiye: «Ez tu caran te nahêlim, Ez tu caran te bernadim.»
Çawa ku wî ji bav û kalên wan re sond xwaribû, Xudan ji her alî ve aramî da wan. Ji dijminên wan, tu kes li ber wan nesekinî. Xudan hemû dijminên wan dan destê wan.
Di vê navberê de Xudan ji Yêşû re wiha got: “Ji îro pê ve ezê te li ber çavê tevahiya gelê Îsraêl mezin bikim. Wê bizanibin ku çawa ez bi Mûsa re bûm, wisa jî bi te re me.
Gava Xudan ji bo wan dadgerek derdixist, Xudan pê re bû û wî dadgerî di hemû rojên xwe de ew ji destê dijminê wan rizgar dikir. Çimkî Xudan ji ber nalîna wan a ku zordaran tengasî dida wan, li ber wan diket.