Çimkî birayên te û mala bavê te jî, Bi te re bêbextî kir. Ew bi dengê bilind li pey te qîriyan. Gotinên xweş li rûyê te bêjin jî, Tu ji wan bawer neke.
Xudanê Karîndar wiha dibêje: “Sûrên Babîlê yên fireh wê bi tevahî hilweşin, Wê dergehên wê yên bilind bişewitin. Wê keda miletan vala here, Hewldana neteweyan bi tenê kêrî êgir were.”
Tê ji wan re bêjî: ‘Miletê guhdariya dengê Xwedayê xwe Xudan nekir û terbiye qebûl nekir, ev e! Dilsoziya wan a ji bo min nema. Êdî ji devê wan dernakeve.
“Ew zimanê xwe wekî kevanê ditikînin, Bi derewan, ne bi dirustiyê li welêt hêzdar bûn. Çimkî ew xerabiyê li ser xerabiyê dikin Û min nas nakin.” Ev e gotina Xudan.
Qey bavê me hemûyan ne yek e? Gelo Xwedayê ku em afirandine ne tekane ye? Madem wisa ye, çima em bêbextiya birayê xwe dikin û peymana bav û kalên xwe xera dikin?