Yêremya 9:20 - Kurmanji Încîl

²⁰ Jinno! Gotina Xudan bibihîzin! Bila guhê we peyva devê wî hilîne! Şînê hînî keçên xwe bikin, Bila herkes lavija şînê hînî cîranê xwe bike.

Yêremya 9:20 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Eyûb 22:22

Niha hînkirina devê wî qebûl bike, Gotina wî bixe dilê xwe.

Îşaya 3:16

Xudan got: “Madem keçên Siyonê pozbilind in, stûyê xwe dirêj dikin, çav dişikênin û diçin, xirxalên lingên wan dikin şingînî, xwe dihejînin û rêve diçin,

Îşaya 3:4

Ezê zarokan ji wan re bikim serwer, Wê zarokên biçûk serweriya wan bikin.

Yêremya 14:16

Ew gelê ku pêxemberiyê ji wan re dikin, wê ji ber şûr û xelayê ber bi kuçeyên Orşelîmê ve bên avêtin. Wê kesekî wî gelî; jin, kur û keçên wî gelî veşêre tunebe. Çimkî ezê xerabiya wan bi ser wan de bînim.

Yêremya 23:16

Loma Xudanê Karîndar wiha dibêje: “Guh nedin gotinên pêxemberên Ku ji we re pêxemberiyê dikin. Ew we dixapînin! Ne gotinên ji devê Xudan, Lê dîtiniyên dilê xwe dibêjin.

Yêremya 23:28

Pêxemberê ku xewna wî heye, bila xewna xwe bêje. Lê yê ku gotina min pê re ye, bila bi dilsozî gotina min bêje. Ma li ba genim, ka çi ye?” Ev e gotina Xudan.

Yêremya 6:11

Loma ez bi xezeba Xudan tije me, Ji ragirtina xwe ez westiyam. “Tu tevahiya wê bi ser zarokên li kuçeyan Û koma xortan de birijîne. Çimkî hem mêr hem jin, Kesên kal û bi salan ve çûne jî wê bên girtin.

Yêremya 7:29

“‘Ya Orşelîm! Porê xwe kur bike û bavêje, Li ser bilindciyên rût û tazî lavijeke şînê bibêje. Çimkî Xudan nifşê ku xezeba wî rakir, red kir û berda.’”

Yêremya 8:2

Wê li ber roj, heyv û tevahiya nexşên ezmanan bên raxistin ku wan ji wan hez kir, xulamî kir, da pey wan, lê geriyan û deverû çûn erdê. Wê neyên civandin û neyên veşartin. Wê li ser axê wekî ziblê bimînin.

Yêremya 9:12

Ma kî ewqasî şehreza ye ku vê yekê fêm bike? Ma devê Xudan ji kê re got ku ew gotina wî eşkere bike? Ji bo çi welat tune û wêran bû. Çima bû beriyeke wisa ku kes tê re derbas nabe?

Lavijên Şînê 2:19

Rabe! Di destpêka nobetên şevê de biqîre! Li ber Reb dilê xwe wekî avê birijîne! Destên xwe, ji bo canên zarokên xwe hilde, Ew li ser her kuçeyê ji birçîbûnê xayîs dibin.

Lavijên Şînê 2:21

Kal û ciwan li kuçeyan, li ser erdê vedizelin, Keç û xortên min bi şûr ketin. Te di roja hêrsa xwe de ew kuştin, Te serjê kirin û li ber wan neketî.