Yêremya 9:1 - Kurmanji Încîl

¹ Xwezî serê min kanî Û çavê min çavkaniya hêsiran bûya Ku ez ji bo kuştiyên gelê xwe yê delal, Bi şev û roj bigiriyama.

Yêremya 9:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Zebûr 119:136

Bi şirrik hêsir ji çavê min dibarin, Çimkî ew şerîeta te nagirin.

Zebûr 42:3

Ji bo ku her roj ji min re gotin «Xwedayê te li ku ye?» Bi şev û bi roj hêstirên çavê min, bûn xwarina min.

Zebûr 55:7

Ezê birevîma derên dûr, Minê li çolê daniya.

Îşaya 16:9

Loma ji bo mêwên Sîvmayê, Ez jî bi giriyê Yazêrê digirîm. Ya Heşbon û Êlele, Ezê te bi hêsirên çavên xwe şil bikim! Çimkî qîrîna şahiyê li ser fêkiyên havînê, Li ser dexla te ya rakirî ketiye.

Îşaya 22:4

Loma min got: “Çavên xwe ji ser min bidin alî Ku ez têra xwe bigirîm. Ji ber zora li ser gelê min, Min teselî nekin.”

Yêremya 13:17

Lê heke hûn guhdarî nekin, Ezê ji ber quretiya we bi dizî bigirîm. Wê çavê min bi êş dilopan bike Û wê hêsirên min bibarin. Çimkî keriyê Xudan dibe êsîr.

Yêremya 14:17

“Tê ji wan re vê gotinê bêjî: “‘Bila çavên min, Şev û roj hêsiran bibarîne û nesekine. Çimkî gelê min, keça min a xama, Şikestina mezin xwar Û bi giranî birîndar bû.

Yêremya 3:10

Tevî vê yekê jî, Cihûdaya xwişka wê ya bêbext ne bi hemû dilê xwe, lê bi hîle li min vegeriya.” Ev e gotina Xudan.

Yêremya 4:19

Ax hinavê min, hinavê min! Ez êşê dikişînim! Ax dîwarên dilê min! Dilê min lê dide û nikarim bêdeng bim. Çimkî canê min dengê boriyan, qîrîna şer bihîst.

Yêremya 5:7

“Ez çima te bibexişînim? Kurên te dev ji min berda Û bi îlahan sond xwar ku ne Xwedê ne. Gava min ew têr kirin, wan zina kir. Ew ref bi ref çûn malên fahîşeyan.

Yêremya 6:26

Ya gelê min ê delal! Çûx li xwe bike Û xwe di nav xweliyê de bigevizîne. Çawa tu şîna kurê xwe yê yekta dikî, Wisa jî bi şewat li xwe bixe. Çimkî wê xerabkar jinişkave bi ser me ve bê.

Yêremya 8:18

Kul û kedera bêderman li ser min e, Dilê min xayîs e.

Yêremya 9:18

Bila bilezînin û şîna me bikin Ku hêsir ji çavê me werin xwarê Û ji bijangên me av biherike.

Lavijên Şînê 2:11

Ji barandina hêsiran, çav li min neman, Dilê min xwîn digirî. Ji ber şikestina gelê min ê delal, Kezeba min bû xwîn û herikî. Li kuçeyên bajêr zarok û berşîr xayîs dibin.

Hoşêya 7:4

Hemû zinakar in. Dilê wan wek tenûra nanpêj disincire; Ewqas gur û geş e ku heta hevîr bistre û tirş bibe, Hewce nake nanpêj tenûrê tev bide.