3 Wê hemû kesên ku ji vî miletê xerab sax mane, li hemû derên ku min ew ajotin, wê di saxiya xwe de, xweziya xwe bi mirinê bînin.’” Ev e gotina Xudanê Karîndar.
Li çolê rojek meşiya, paşê hat li bin deviyeke hêrvistê rûnişt, mirina xwe xwest û got: “Ya Xudan, êdî bes e! Hema niha ruhê min bistîne, çimkî ez ji bav û kalên xwe ne çêtir im.”
Lê wê bêjin: ‘Bi navê Xudanê Jîndar ê ku ziriyeta Mala Îsraêl ji herêma bakur û hemû welatên ku ew ajotibûnê, vegerand.’” Îcar wê li ser axa xwe rûnin.
Ezê bikim ku hûn min bibînin.” Ev e gotina Xudan. “Ezê we vegerînim firehiya we ya berê û ji nav hemû miletan û hemû derên ku min hûn derxistine, bicivînim.” Ev e gotina Xudan. “Ezê we dîsa bînim dera ku min hûn jê sirgûn kiribûn.”
“Xwedayê Îsraêl Xudanê Karîndar wiha dibêje: ‘We her xerabiya min anî ser Orşelîmê û bajarên Cihûdayê dît. Va ye, îro ew bajarên wêranbûyî ne ku kesek tê de nema.
Xudanê Karîndar wiha dibêje: “Çawa mêw tên efarekirin, Wê Îsraêliyên saxmayî jî bên civandin. Wekî kesê çûye berhevkirina tirî, Careke din destê xwe bavêje çiqlên mêwê.”
“Tu dadperwer î, ya Reb! Ji ber ku em ne dilsoz bûn te em avêtin welatên dûr û nêzîk. Em ew Cihûyên ku li wan deran dijîn, şêniyên Orşelîmê, hemû Îsraêlî îro em di nav şermê de ne.
Loma Xudan wiha dibêje: “Binêrin, ez ji bo vê binemalê belayeke wiha amade dikim Ku hûnê nikaribin ji stûyê xwe rakin. Wê demeke xerab be Ku hûnê nikaribin bi serbilindî bimeşin.
“Çaxê tevahiya van tiştan, ev nalet û bereketên ku min danî ber we hat serê we, heke hûn di nav miletên ku Xwedayê we Xudan hûn belav kirin de bi bîr bînin,