wê gavê ezê gelê Îsraêl ji welêt bavêjim ku min daye wan. Herwiha ezê vê Mala ku min ji bo navê xwe pîroz kiriye, ji hizûra xwe bavêjim. Wê gelê Îsraêl di nav tevahiya gelan de bibe mijar û meseloka tinazkirinê.
Çimkî wan li welatê Îsraêl kirêtî kir. Wan bi jinên cîranên xwe re zinayê kir! Wan bi navê min peyvên derewîn gotin ku min li wan emir nekiribûn. Yê ku dizane û şahid e, ez im.” Ev e gotina Xudan.
“Ji hemû sirgûniyan re xeber bişîne û bêje: ‘Xudan li ser Şemayayê Nehelamî wiha dibêje: Tevî ku min ew ji we re neşandibû, Şemaya ji we re pêxemberî kir û hişt ku hûn xwe bispêrin derewan.
Serekên bajêr bi bertîlan serweriyê dikin, Kahinên wî bi pere hîn dikin, Pêxemberên wî jî bi pere falbazî dikin. Lê wekî ku xwe spartibûn Xudan, Dibêjin: “Ma qey Xudan ne bi me re ye? Wê tiştek neyê serê me!”
Tê wê rojê ji ber tevahiya karên xwe Yên te li dijî min kirine, şerm nekî. Çimkî ezê kesên bi pozbilindiyê şahiyê dikin, Wê gavê ji nav te rakim. Êdî tê careke din Li çiyayê min ê pîroz qure nebî.
De ka fêkiyê ku li tobekirinê tê, bidin û dest pê nekin û ji xwe re nebêjin: ‹Birahîm bavê me ye.› Ez ji we re dibêjim ku Xwedê dikare ji van keviran jî zarokan ji Birahîm re rake.