Em ji rojên bav û kalên xwe û vir ve di nav sûcên mezin de ne. Ji ber neheqiyên me, hatin em, padîşahên me, kahinên me dan destê padîşahên welatên din. Em hatin şûrkirin, sirgûnkirin, talankirin û şermezarkirin, her wekî îro.
“Lê belê guhdariya te nekirin û li dijî te serî hildan. Şerîeta te avêtin pişt guhên xwe. Pêxemberên te yên ku ji bo ew li te vegerin, şahidiyê dikirin, kuştin. Çêrên gelek mezin jî kirin.
Çimkî ji roja ku min bav û kalên we ji welatê Misrê deranî heta îro min bi dil ew hişyar kirin. Min gelek caran ew hişyar kirin ku guh bidin dengê min.
“Ev bîst û sê sal in, ji sala sêzdehan a Yoşiyayê Padîşahê Cihûdayê kurê Amon heta îro, gotina Xudan ji min re tê û min gelek caran ji we re got, lê we guhdarî nekir.
Çimkî wan guhdariya gotina min nekir.” Ev e gotina Xudan. “Min gelek caran bi riya xulamên xwe yên pêxember gotinên xwe ji we re şandin. Lê we guhdarî nekir.” Ev e gotina Xudan.
“‘Yehonadavê kurê Rêxav li kurên xwe venexwarina şerabê emir kir û wan emrê wî pêk anî. Heta îro jî ew şerabê venaxwin û guhdariya emrê bavkalê xwe dikin. Min gelek caran ji we re got, lê we guhdariya min nekir.
Min gelek caran xulamên xwe yên pêxember ji we re şandin û got: Bila herkes xwe ji riyên xwe yên xerab bide alî û karên xwe sererast bike. Li pey îlahan neçin û xulamiya wan nekin. Wî çaxî hûnê li welêt rûnin ku min da bav û kalên we. Lê belê we guh neda û guhdariya min nekir.
Ji rojên bav û kalên xwe ve we herdem xwe ji qanûnên min da alî û ew pêk neanîn. Li min vegerin, ezê jî li we vegerim.” Xudanê Karîndar dibêje. “Lê hûn dibêjin: ‘Em çawa li te vegerin?’
“Ji bîr nekin û bi bîr bînin ka we çawa li beriyê Xwedayê xwe Xudan hêrs kir. Ji roja ku hûn ji welatê Misrê derketin û heta hatin vir hûn li dijî Xwedê serî radikin.