Yêremya 6:26 - Kurmanji Încîl

²⁶ Ya gelê min ê delal! Çûx li xwe bike Û xwe di nav xweliyê de bigevizîne. Çawa tu şîna kurê xwe yê yekta dikî, Wisa jî bi şewat li xwe bixe. Çimkî wê xerabkar jinişkave bi ser me ve bê.

Yêremya 6:26 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Destpêk 21:16

û çû, bi qasî avêtina tîrekî dûr ket. Ew rûnişt û got: “Ez nikarim li mirina kurê xwe binêrim.” Paşê bi dengekî bilind giriya.

Eyûb 15:21

Dengê sawê di guhên wî de ye, Di aştiyê de xerabkar bi ser wî de tê.

Eyûb 2:8

Eyûb perçeyek ji dîzikê hilda ku kunêrên xwe bixurîne. Ew di nav xweliyê de rûniştibû.

Îşaya 22:12

Wê rojê Reb Xudanê Karîndar, Gazî we kir ku hûn bigirîn, Li xwe bixin, porê xwe kur bikin Û çûx li xwe bikin.

Îşaya 22:4

Loma min got: “Çavên xwe ji ser min bidin alî Ku ez têra xwe bigirîm. Ji ber zora li ser gelê min, Min teselî nekin.”

Îşaya 3:24

Wê di şûna bêhna xweş de bêhna pîs, Di şûna piştênkê de benik, Di şûna lûrelûra keziyan de serê keçel, Di şûna cil û bergên bixemil de çûx, Di şûna bedewiyê de daxkirin hebe.

Îşaya 30:13

Ev xerabî wê ji we re, Wekî qelşa dîwarekî bilind bibe Ku diwerime û li ber ketinê ye. Wê hilweşîna dîwêr jinişkave û di cih de bê.

Îşaya 32:11

Bilerizin, jinên bêxem! Bihejin, jinên di nav ewlehiyê de dimînin! Cilên xwe derxin, Xwe tazî bikin Û çûx li navtenga xwe girê bidin!

Yêremya 12:12

Bi ser hemû bilindciyên rût û tazî yên beriyê ve Xerabkar hatin. Ji seriyekî welêt heta seriyê din, Şûrê Xudan dixwe. Wê ji hemû beşerê re aştî tunebe.

Yêremya 13:17

Lê heke hûn guhdarî nekin, Ezê ji ber quretiya we bi dizî bigirîm. Wê çavê min bi êş dilopan bike Û wê hêsirên min bibarin. Çimkî keriyê Xudan dibe êsîr.

Yêremya 14:17

“Tê ji wan re vê gotinê bêjî: “‘Bila çavên min, Şev û roj hêsiran bibarîne û nesekine. Çimkî gelê min, keça min a xama, Şikestina mezin xwar Û bi giranî birîndar bû.

Yêremya 15:8

Wê hejmara jinebiyên wan ji sêlaka deryayê bêtir be. Ezê nava rojê bi ser dayika xortan de xerabkaran bişînim Û jinişkave saw û tengasiyê bînim ser wan.

Yêremya 18:22

Gava tu jinişkave rêbiran bi ser wan de bînî, Bila hewar ji malên wan bê bihîstin. Çimkî wan çalekê kola ku min bigirin Û bi dizî dafik danî ber lingên min.

Yêremya 30:5

Xudan wiha dibêje: “Me dengê dehşet û lerizînê bihîst, Aştî tuneye.

Yêremya 4:11

Wê gavê wê ji vî gelî û ji Orşelîmê re bêjin: “Ji bilindciyên rût û tazî yên beriyê, bayê min ê şewatê bi ser gelê min ê delal ve were. Lê wê ne ji bo dêrandina bênderê û paqijkirinê were.

Yêremya 4:20

Xebera şikandin li ser şikandinê tê dayîn, Tevahiya welêt esse wêran bû. Jinişkave konên min, Di cih de perdeyên konên min tune bûn.

Yêremya 4:8

Loma çûx li xwe bikin, Şînê bikin û bikin zarîn. Çimkî hêrsa Xudan a dijwar ji ser me ranebû.

Yêremya 6:14

Wan birîna gelê min bi sistî kewand. Gava aştî tuneye, ew dibêjin: ‘Aştî, aştî!’

Yêremya 8:19

Va ye, dengê hewara gelê min ê delal Ji sînorên dûr ên welêt tê. Dibêje: “Ma Xudan ne li Siyonê ye? Padîşahê wê ne li wir e?” –Xudan dibêje: “Loma wan ji bo çi bi pûtên xwe Û tiştên pûç ên xerîb ez hêrs kirim?”–

Yêremya 8:21

Dilê min bi birîna gelê min ê delal, birîndar e, Ez şînê dikim, dilê min bi keder e.

Yêremya 9:1

Xwezî serê min kanî Û çavê min çavkaniya hêsiran bûya Ku ez ji bo kuştiyên gelê xwe yê delal, Bi şev û roj bigiriyama.

Yêremya 9:10

Ezê ji bo çiyayan bigirîm û şînê bikim, Ezê li ser mêrgên çolê lavijeke şînê bêjim, Çimkî şewitîn û kes tê re derbas nabe. Dengê keriyan nayê bihîstin, Ji teyrên ezmanan û heta heywanên çolê reviyan û çûn.

Lavijên Şînê 1:16

Ez li ser van tiştan digirîm, Hêsir ji çavên min dibarin. Çimkî teselîkar ji min dûr e Ku can bide canê min. Kurên min wêran bûn, Çimkî dijmin bi ser ket.”

Lavijên Şînê 1:2

Bi şev dinale û digirî, Dêmên wê tije hêsir in. Ji hemû yarên wê, Teselîkarek jî nema. Hemû hevalên wê pê re bêbextî kir, Ew bûn dijmin.

Lavijên Şînê 2:11

Ji barandina hêsiran, çav li min neman, Dilê min xwîn digirî. Ji ber şikestina gelê min ê delal, Kezeba min bû xwîn û herikî. Li kuçeyên bajêr zarok û berşîr xayîs dibin.

Lavijên Şînê 3:16

Wî diranên min bi kevirokan şikandin, Wî ez nizim kirim nav xweliyê.

Lavijên Şînê 3:48

Ji ber şikestina gelê min ê delal, Hêsir ji çavê min dibarin.

Lavijên Şînê 4:10

Jinên dilovan bi destê xwe zarokên xwe kelandin. Di dema şikestina gelê min ê delal de, Ew ji xwe re kirin xwarin.

Lavijên Şînê 4:3

Çeqel jî pêsîrên xwe didin û têjikên xwe dimijînin, Lê gelê min wekî şetirmerxên çolê bêrehm bû.

Lavijên Şînê 4:6

Neheqiya gelê min ê delal Ji gunehê Sodomê mezintir bû Ku tevî dest pê nebû jî Di gavekê de serobino bû.

Amos 8:10

Ezê cejnên we bikim şîn, Hemû stranên we bizivirînim lavijên şînê. Wê çûx li her navtengê bê pêçan Û porê her serî bê kurkirin. Ezê wê rojê bikim şîna kurê yekta Û dawiya we bikim roja tehl.”

Ûnis 3:6

Gava Padîşahê Nînewayê ev yek bihîst, ji ser textê xwe rabû, xiftanê xwe deranî, çûx li xwe pêça û li ser xweliyê rûnişt.

Zekeriya 12:10

“Ezê ruhê kerem û lavakirinê birijînim ser Mala Dawid û şêniyên Orşelîmê ku li min, li yê ku wan qul kirine binêrin. Wê mîna kesekî ku şîna kurê xwe yê tenê dike, şînê bikin. Wekî kesê ku ji bo kurê xwe yê pêşî êşê dikişîne, wê êşê bikişînin.

Lûqa 7:12

Gava ew nêzîkî dergehê bajêr dibû, miriyek ji bajêr derdixistin. Ew kurê diya xwe yê yekta bû û dê jî jinebî bû. Elaleteke mezin ji bajêr bi wê re bû.

یعقوب 4:9

Bi keder bin, şînê bigirin û bigirîn. Bila kenê we bibe şîn, şahiya we jî bibe melûlî.

یعقوب 5:1

Îcar dewlemendno, niha werin û li ser rebeniya xwe ya ku wê bê serê we bigirîn û bikin qîrîn.