Silêman û tevahiya gelê Îsraêl heft rojan li hizûra Xwedayê me Xudan cejn kir. Civîneke pir mezin a mirovên ji Levo-Hamatê heta Geliyê Misrê bûn. Wan li pey hev du caran cejnên heft rojan kirin ku dikin cejna çardeh rojan.
Ji bo ku li Orşelîmê ew padîşahiyê neke, Nexoyê Firewn li Rîvlaya welatê Hamayê ew girê da û li ser welatê Cihûdayê sed telant zîv û telantek zêr wek bac danî.
Gotina Xudan ev e: “‘Paşê ezê Sîdqiyayê Padîşahê Cihûdayê, xulamên wî û hemû kesên bajêr ên ku ji ber kul, şûr û xelayê sax mane, bidim destê Nebûxadnessarê Padîşahê Babîlê û dijminên pey kuştina wan. Wê hemûyan bide ber şûran, canê wan nebexişîne, li ber wan nekeve û rehmê nîşanî wan nede.’
Lê artêşa Kildaniyan da pey wan û li deştên Erîhayê gihîşt Sîdqiya. Wan ew girt û bir Rîvlaya li herêma Hamayê, ba Nebûxadnessarê Padîşahê Babîlê. Wî jî dîwana wî kir.