Wê felaket were serê te Ku sêrbazên te nikarin dûr bixin. Wê bela bê serê te Ku tê nikaribî kefareta wê bidî. Wê helakbûna tu pê nizanî, Jinişkave bê serê te.
“Di nav miletan de bêjin, bidin bihîstin! Alê daçikînin, bidin bihîstin! Veneşêrin û bêjin: ‘Babîl hat standin! Bêlê îlah şermezar bû, Mardûk hat şikestin. Îlahên wê şermezar bûn, pûtên wê şikestin.’
Derman tuneye êşa te bikewîne, Birîna te baş nabe. Her kesê xebera te dibihîze ji bo te li çepikan dixe, Çimkî kesek maye ku xerabiya te ya herdemî lê nebûye?
Hingê milyaketê diduyan li pey wî hat û got: «Hilweşiya! Ew Babîla mezin ya ku ji şeraba fuhûşiya xwe ya har bi hemû miletan daye vexwarin, hilweşiya.»
Wî bi dengekî xurt gazî kir û got: «Hilweşiya! Babîla mezin hilweşiya! Bû cih û warê cinan Û nivana hemû ruhên nepak, Bû nivana hemû teyr û heywanên nepak û murdar.