Ji Babîlê derkevin! Ji Kildaniyan birevin! Bi qîrîna şahiyê vê ragihînin, Bidin bihîstin, heta binê dinyayê belav bikin. Bêjin: “Xudan Aqûbê xulamê xwe rizgar kir!”
Wê hemû milet jê re, ji kurê wî re û ji kurê kurê wî re xulamiyê bikin, helbet heta roja welatê wî jî were. Piştre wê gelek milet û padîşahên mezin wî bikin koleyê xwe.
“Çimkî ew roj, roja Reb Xudanê Karîndar e. Ev, roja tolhildanê ye ku ew ji neyarên xwe tolê bistîne. Wê şûr bixwe û têr bibe, Wê têra xwe ji xwîna wan vexwe. Çimkî li herêma bakur, li kêleka Çemê Feratê, Qurbana Reb Xudanê Karîndar heye.
“Tîran tûj bikin! Tîrdankan tije bikin! Xudan ruhê padîşahên Medan hişyar kir, Armanca wî hilweşandina Babîlê ye. Çimkî ev heyfa Xudan e, Heyfa Perestgeha wî ye.
Wê xerabkarek bi ser wê de were, Erê, bi ser Babîlê de were. Wê mêrxasên wê bên desteserkirin Û kevanên wê bên şikandin. Çimkî Xudan, Xwedayê bergîdanê ye, Bi tevahî bergîdanê dide.
Wê bêjin: ‘Em rabûn şifayê bidin Babîlê, lê şifa nedît. Wê bihêlin, em hemû herin welatê xwe. Çimkî dadbariya wê gihîşt ezmanan, Bilind dibe heta ewran.
Wî ji civakê re got: “Ez lavayî we dikim, ji bo ku hûn bi hemû gunehên wan re tune nebin, xwe ji dora konên van zilamên xerab dûr bixin. Destê xwe nedin tiştekî wan.”
Çaxê ez şûrê xwe yê birqavêj tûj bikim Û ji bo dadbarkirinê bidim destê xwe, Ezê ji dijminên xwe tolê hilînim, Bergîdana kesên ji min nefret dikin bidim.
“Miletno, bi gelê wî re şa bibin! Çimkî wê heyfa xwîna xulamên xwe bistîne, Bi tolstandinê bergîdana dijminên xwe bide Û gunehê ax û gelê xwe bibexişîne.”