Niha bipirsin û bibînin, Ma mêrek zarokan tîne?! Nexwe çima her mêr bi destê xwe zikê xwe digire? Ez ji bo çi wan wekî jina zarok tîne dibînim? Çima hemû rû çilmisî ne?
Çimkî min dengê jinekê bihîst Ku ketiye ber zarokan Û êşa zikê pêşî dikişîne. Ev qîrîna Siyona keç bû, Ew bi destên vekirî û bêhnçikandî dibêje: “Wey li min! Ez li ber kujeran xayîs bûm.”
Ezê Elamê li ber dijminên wan, Li ber kesên li pey kuştina wan, bişikênim. Ezê hêrsa xwe ya rabûyî Û xerabiyê bi ser wan de bînim.” Ev e gotina Xudan. “Heta ez wan biqedînim, Ezê şûr li pey wan bişînim.
Çimkî milet wê li hember miletan rabe, padîşahî wê li hember padîşahiyan rabe. Wê li cih cihan erdhejîn çêbin û xela wê rabin. Lê ev hemû destpêka janan in.