Êdî wê pesnê Moavê nemîne, Li Heşbonê wê li dijî wê fen û fût bikin. Wê bibêjin: ‘Werin em bişikênin, Bila ji miletbûnê bikeve!’ Madmênîno! Hûnê hiş bin! Wê şûr li pey we keve.
‘Ez wî dibînim, lê ne niha. Ez lê dinêrim, lê ne nêzîk. Wê ji nav Aqûb stêrek derkeve, Wê ji nav Îsraêl serwerek rabe. Wê eniya Moaviyan, Wê serê ziriyeta Şêtiyan biperçiqîne.
Îsa ji wan re got: «Ma we qet di Nivîsarên Pîroz de ev nexwendiye: ‹Ew kevirê ku hostayan red kir, Bû kevirê serê rikin. Ev ji aliyê Xudan ve çêbû, Û ev li ber çavê me karekî ecêb e!› »