Şikandina wî wê bibe wekî kafika cerçêker Ku tu kes li ber wî nekeve û perçe dibe. Bi perçeyekî wê, Wê nikaribin ji tifikê pariyek êgir, Ji bîrê jî qurtek av derxin.”
Esilzadeyên wê xulamên xwe dişînin avê, Ew diçin sarincan, lê avê nabînin, Firaxên wan vala vedigerin. Şerm dikin, riswa dibin, Serê xwe dixin ber xwe.
Şivanno, bizarin! Bikin hewar! Ya xweyên pêz, xwe li erdê gêr bikin! Çimkî roja serjêbûn û belavbûna we hat! Hûnê wekî taximekî hêja bikevin û perçe bin.
va ye ezê bişînim pey hemû miletên bakur.” Ev e gotina Xudan. “Ezê bişînim pey xulamê xwe Nebûxadnessarê Padîşahê Babîlê jî û wan li dijî vî welatî, hemû şêniyên wî û hemû miletên derdorê rakim. Ezê wan bi tevahî tune bikim. Ezê wan bikim mijara sawê û fîkandinê. Wê bibe xirbeyeke herheyî.
Moav ji xortaniya xwe ve bêxem bû. Wekî şerabê, li ser ritama xwe ma, Ji ceran valayî cerên din nekirin. Ji ber ku neçû sirgûnê, Çêj ma û bêhna wê neguherî.”