Dema padîşah derbas bû, pêxember qîriya û got: “Ev xulamê te ketibû şer, leşkerek zilamekî dîl anî û got: ‘Hay ji vî zilamî hebe. Heke bireve, tê bergîdana wî yan bi canê xwe, an bi telantek zîv bidî.’
Wî ji padîşah re got: “Xudan wiha dibêje: ‘Ji ber ku te zilamê ku min ji bo helakê terxan kiribû, ji dest berda, helakbûna wî, wê bê serê te; helakbûna gelê wî jî, wê bê serê gelê te.’”
Zilamê Xwedê li dijî wî hêrs bû û got: “Divê te pênc an şeş caran lê bixista. Heke te wisa bikira wê Aram tune bibûya. Lê niha tê tenê sê caran li Aramê bixî.”
Milyaketê Xudan got: ‘Naletê li Mêrozê bînin, Naleta giran li ser şêniyên wê be. Çimkî ew nehatin alîkariya Xudan, Li dijî zordaran, ew nehatin alîkariya Xudan.’
Rabe here li Emalêq bixe û her tiştê wan bi tevahî tune bike. Li ber wan nekeve. Ji mêr, jin û zarokan bigire heta zarokên berşîr, ga, pez, deve heta bi kerên wan hemûyan bikuje.’”
Şawûl û leşkerên wî, tevî Agag, tevahiya pez-dewarên qelew û dermalekirî, hemû tiştên baş parastin. Wan nexwest bi tevahî tune bikin. Bi tenê tiştên qels û bêqîmet tune kirin.