Ya Mala Dawid, Xudan wiha dibêje: “‘Her sibe edaletê pêk bînin, Kesê hatiye şelandin ji destê zordaran rizgar bikin. Yan na, ji ber xerabiya karên we Wê xezeba min wekî êgir rabe û bişewitîne. Wê kesê bitefîne tunebe.
Gotina Xudan ev e: “‘Va ye ezê emrekî bidim û wan vegerînim vî bajarî. Wê li dijî bajêr şer bikin, desteser bikin û bişewitînin. Ezê bajarên Cihûdayê bikim wêraneyeke bêkes.’”
Ya gelê Cihûda û şêniyên Orşelîmê! Xwe ji Xudan re pak bikin, Dilê xwe sinet bikin! Yan na, ji ber kirinên we yên xerab, Wê xezeba min wekî êgir rabe û bişewite Û kesê bitefîne tunebe.
“Çimkî Xwedayê Îsraêl Xudanê Karîndar wiha dibêje: ‘Çawa ku hêrs û xezeba min bi ser şêniyên Orşelîmê ve rijiya, wê bi ser kesên herin Misrê ve jî birije. Hûnê bibin nifir û nalet, mijara saw û riswabûnê. Hûnê careke din vê derê nebînin.’
“Loma Reb Xudan wiha dibêje: ‘Va ye, ezê li vê derê, bi ser mirovan, heywanan, darên çolê û berê axê ve hêrs û xezeba xwe birijînim. Wê bişewitîne û netefe.’
Wê hemû kesên ku ji vî miletê xerab sax mane, li hemû derên ku min ew ajotin, wê di saxiya xwe de, xweziya xwe bi mirinê bînin.’” Ev e gotina Xudanê Karîndar.
Ew bajarê ku bi mirovan tije bû, Çawa bi tena serê xwe rûdine! Di nav miletan de mezin bû, Niha wekî jinebiyekê ye! Di nav herêman de şahbanûyek bû, Niha di bin suxrevaniyê de ye.
Te xerabiya mezin bi ser me de anî, gotinên ku te ji bo me û ji bo serekên me got, pêk hatin. Tişta ku hat serê Orşelîmê, li ser tevahiya rûyê erdê nehatiye serê tu bajarî.
Gotin û qanûnên ku min li xulamên xwe yên pêxember emir kirine, ma negihîştin bav û kalên we?’ “Loma ew jî zivirîn û gotin: ‘Xudanê Karîndar li rê û kirinên me nihêrî û ji bo me çi fikirî be kir.’”