Xudanê Karîndar ê ku tu danî, Li dijî te xerabiyê emir kir. Çimkî Mala Îsraêl û Mala Cihûda, Ji Baal re bixûr pêxist. Bi vî awayî hem li xwe xerabî kir, Hem jî ez hêrs kirim.
“Gava te tevahiya van got, wê ji te re bêjin: ‘Çima Xudan diyar kir ku tevahiya van xerabiyan bîne serê me? Neheqiya me çi ye û me çi guneh li dijî Xwedayê xwe Xudan kiriye?’
Çimkî wan guhdariya gotina min nekir.” Ev e gotina Xudan. “Min gelek caran bi riya xulamên xwe yên pêxember gotinên xwe ji we re şandin. Lê we guhdarî nekir.” Ev e gotina Xudan.
“Çimkî gelê Îsraêl û gelê Cihûda hê ji xortaniya xwe ve, tenê tiştên ku di çavê min de xerab e kirin. Gelê Îsraêl bi karên destê xwe, ji xeynî hêrskirina min tiştekî din nekir.” Ev e gotina Xudan.
Ji ber ku we bixûr pêxist, li dijî Xudan guneh kir, guhdariya dengê Xudan nekir û ji ber ku hûn di riya Şerîet, qanûn, rê û rêbazên wî de nemeşiyan, ev bela hat serê we û îro jî wisa ye.”
Çima hûn li welatê Misrê yê ku hûn bi mêvandarî çûnê, bi karên destê xwe û bixûrpêxistina ji îlahan re min hêrs dikin?! Hûn xwe helak dikin! Ma hûnê di nav hemû miletên dinyayê de bibin nalet û mijara riswabûnê?!
Gava ew bêjin: ‘Çima Xwedayê me Xudan tevahiya van tiştan anîn serê me?’ tê ji wan re bêjî: ‘Çawa ku we dev ji min berda û li welatê xwe xulamiya îlahên xerîb kir, hûnê li welatekî ku ne yê we ye wisa ji xerîban re xulamiyê bikin.’
Orşelîmê gelek guneh kir, Loma ew kirêt bû. Hemû kesên qedrê wê digirt, niha wê kêm dibînin. Çimkî wan tazîbûna wê dît. Ew jî dinale û berê xwe dide alî.
“Heke kesek, birayê te, kurê diya te, kur an keça te, jina paşila te, hevalê te yê ku wekî canê te ye, ji rê derdixe û bi dizî dibêje: ‘Em herin biperizin îlahan’ ku hûn û bav û kalên we pê nizanin,