Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Yêremya 42:18 - Kurmanji Încîl

18 “Çimkî Xwedayê Îsraêl Xudanê Karîndar wiha dibêje: ‘Çawa ku hêrs û xezeba min bi ser şêniyên Orşelîmê ve rijiya, wê bi ser kesên herin Misrê ve jî birije. Hûnê bibin nifir û nalet, mijara saw û riswabûnê. Hûnê careke din vê derê nebînin.’

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Yêremya 42:18
38 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Wê spartina Firewn ji bo we şerm, Ketina bin siya Misrê, ji bo we riswatî be.


Hûnê navê xwe bihêlin kesên min hilbijartin Ku wekî naletê bi kar bînin. Wê Reb Xudan bike ku hûn bimirin, Lê navekî din li xulamên xwe deyne.


Bi vî awayî wan welatê xwe wêran kir, Wan ew kir tiştekî ku hergav tinaz pê bê kirin. Her kesê tê re diçe wê şaş bibe û serê xwe bihejîne.


Hûnê careke din venegerin wî welatî ku hesreta we ye.”


Ezê şermeke herheyî û riswabûneke her û her bînim ser we ku neyê jibîrkirin.”


Ezê wan di çavê hemû padîşahiyên dinyayê de bikim mijara saw û şermê. Wê li her cihê ku min ew sirgûn kirin, bibin mijar û meseloka tinazkirinê û naletkirinê.


va ye ezê bişînim pey hemû miletên bakur.” Ev e gotina Xudan. “Ezê bişînim pey xulamê xwe Nebûxadnessarê Padîşahê Babîlê jî û wan li dijî vî welatî, hemû şêniyên wî û hemû miletên derdorê rakim. Ezê wan bi tevahî tune bikim. Ezê wan bikim mijara sawê û fîkandinê. Wê bibe xirbeyeke herheyî.


wî çaxî ezê vê malê bikim wekî Şîloyê û ji bo tevahiya miletên dinyayê vî bajarî bikim naletî.’”


Ezê bi şûr, kul û xelayê li pey wan bikevim ku di nav hemû padîşahiyên dinyayê de bibin mijara sawê. Di nav hemû miletên ku min ew sirgûn kirin de, wê bibin nalet, mijara saw û riswabûneke ku mirov lê bifîkînin.


Ji ber ya ku wê were serê wan, wê hemû sirgûniyên gelê Cihûda yên li Babîlê vê naletê bêjin: ‘Bila Xudan te bike wekî Ahav û Sîdqiyayê ku Padîşahê Babîlê ew di nav êgir de pijandin.’


‘Kildanî ji bo şer tên û wê xaniyan bi laşên mirovan tije bikin ku min bi hêrs û xezeba xwe li wan xistiye. Min ji ber hemû xerabiyên wan mirovan, rûyê xwe ji vî bajarî da alî.


Ezê saxmayiyên gelê Cihûda ku berê xwe dane Misrê û biryar dane ku li wir bibin mêvan, rakim û wê hemû li welatê Misrê tune bibin. Wê li welatê Misrê bikevin. Wê bi şûr û xelayê telef bibin. Ji biçûkan heta mezinan, wê bi şûr û xelayê tune bibin. Wê bibin nifir û nalet, mijara saw û riswabûnê.


Xudan ji ber xerabî û kirêtiyên we êdî hew ragirt, welatê we bûye wêraneya bêkes û xirbeya naletbûyî û îro jî wisa ye.


Loma hêrs û xezeba min di bajarên Cihûdayê û kolanên Orşelîmê de hatin rijandin û pêxistin. Bi vî awayî ew xirbe û wêrane bûn û îro jî wisa dibin.’


Çima hûn li welatê Misrê yê ku hûn bi mêvandarî çûnê, bi karên destê xwe û bixûrpêxistina ji îlahan re min hêrs dikin?! Hûn xwe helak dikin! Ma hûnê di nav hemû miletên dinyayê de bibin nalet û mijara riswabûnê?!


Loma ez bi xezeba Xudan tije me, Ji ragirtina xwe ez westiyam. “Tu tevahiya wê bi ser zarokên li kuçeyan Û koma xortan de birijîne. Çimkî hem mêr hem jin, Kesên kal û bi salan ve çûne jî wê bên girtin.


“Loma Reb Xudan wiha dibêje: ‘Va ye, ezê li vê derê, bi ser mirovan, heywanan, darên çolê û berê axê ve hêrs û xezeba xwe birijînim. Wê bişewitîne û netefe.’


Wî wekî dijmin kevanê xwe tikand, Wekî neyar destê xwe yê rastê rakir. Wî her tişta li ber çav hêja ye, kuşt. Xezeba xwe wekî êgir bi ser konê Siyona keç ve rijand.


Wî malika xwe wekî malika bexçeyê rakir, Wî meskenê xwe rakir. Xudan li Siyonê cejn û Sept dan jibîrkirin. Bi xezeba xwe ya dijwar, Padîşah û kahin red kirin.


Xudan xezeba xwe bi tevahî barand, Kela hêrsa wî rijiya. Wî agirê hîmê Siyonê daqurtandin, Li nav wê bixwe pêxist.


Tevahiya gelê Îsraêl Şerîeta te binpê kir, pişta xwe da te û guhdariya dengê te nekir. “Loma jî nifira hatiye kirin û sonda hatiye xwarin pêk hat, ya ku di Şerîeta Mûsayê xulamê Xwedê de hatiye nivîsandin bi ser me de hat. Çimkî me li ber te guneh kir.


Wê bi gelek kesan re, ji bo heft deman peymaneke saxlem çêke. Lê piştî ku nîvê heft demê derbas bû, wê qurban û pêşkêşiyê rake. Heta biryara wêrankirinê, wê serekê wêranker tiştên kirêt deyne ser beşê jorîn ê Perestgehê.”


Vedigerin, Lê ne ber bi Yê Berz ve; Ew wek kevanê bêkêr bûn. Ji ber hêrsa zimanê wan, Wê serekên wan bi şûran bikevin. Wê ev tişt li welatê Misrê, Bibin sedema tinazan.


Kî dikare li ber xezeba wî bisekine? Kî dikare li ber hêrsa wî xwe ragire? Hêrsbûna wî wekî êgir dirije Û bi destê wî zinar perçe dibin.


Ya Mala Cihûda! Ya Mala Îsraêl! Bi qasî hûn di nav miletan de bûn mijara naletê, wisa jî ezê we rizgar bikim û hûnê bibin çavkaniya bereketê. Netirsin, bila destê we hêzdar be!’


Piştî ku wî av pê da vexwarin, heke jinikê bi mêrê xwe re bêbextî kiribe û qirêj bûbe, gava ava ku naletê tîne vexwe, wê pê biêşe, zikê wê biwerime û malzaroka wê pûç bibe. Wî çaxî wê jinik di nav gel de naletbûyî be.


ew jî wê ji şeraba hêrsa Xwedê ya ku safî di kasa xezeba wî de hatiye amadekirin vexwe û li ber milyaketên pîroz û li ber Berx bi êgir û bi kewkurtê ezab wê li wî bê kirin.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ