8 ev serek hatin Mîspayê, ba Gedalya: Îsmaîlê kurê Natanya, Yohanan û Yonatanê kurên Qarêah, Serayayê kurê Tanhûmet, kurên Eyfayê Netofayî, Yaazanyayê kurê Maexayî û zilamên wan.
Gava Emmoniyan dît ku li ber çavê Dawid reş bûne, wan xeber şand Bêt-Rehov û Sovayê. Bîst hezar leşkerên peya yên Aramî, Padîşahê Maexayê û hezar leşkerên wî ji gelê Tovê jî duwanzdeh hezar zilam kirê kirin.
Gava tevahiya fermandar û zilamên wan bihîst ku Padîşahê Babîlê, Gedalya kiriye walî, hatin Mîspayê, ba Gedalya. Îsmaîlê kurê Natanya, Yohananê kurê Qarêah, Serayayê kurê Tanhûmetê Netofayî, Yaazanyayê kurê Maexa û zilamên wan hatin.
Di meha heftan de, Îsmaîlê kurê Natanyayê kurê Êlîşamayê ku ji ziriyeta padîşah e, bi deh kesan re hat. Wan li Gedalya xist. Ew tevî Cihûdayî û Kildaniyên ku li Mîspayê li ba wî bûn, mirin.
Ya xweyê min padîşah! Hêvî dikim guh bide min. Lavakirina min qebûl bike û min careke din venegerîne mala Yonatanê Nivîsende. Ez naxwazim li wir bimirim.”
Gava hemû Cihûdayiyên ku li Moav, Emmon, Edom û welatên din rûdiniştin bihîst ku Padîşahê Babîlê li Cihûdayê hinek kesên gel sax hiştine û Gedalyayê kurê Ahîqamê kurê Şafan kir waliyê wan,
Yohananê kurê Qarêah li Mîspayê bi dizî ji Gedalya re got: “Bihêle ez herim, Îsmaîlê kurê Natanya bikujim. Wê kes pê nizanibe. Çima te bikuje, hemû Cihûdayiyên li ba te civiyane belav bibin û saxmayiyên gelê Cihûda tune bibin?!”
Di meha heftan de Îsmaîlê kurê Natanyayê kurê Êlîşamayê ku ji ziriyeta padîşah û karmendekî padîşah bû, bi deh zilaman e re li Mîspayê hat ba Gedalyayê kurê Ahîqam. Gava wan li wir, li Mîspayê bi hev re xwarin xwar,
Wê gavê Ezaryayê kurê Hoşaya, Yohananê kurê Qarêah û hemû qureyên din ji Yêremya re got: “Tu derewan dikî! Xwedayê me Xudan tu neşandî ba me ku bêjî: ‘Neçin Misrê! Li wir nebin mêvan.’
Lê Yohananê kurê Qarêah û hemû fermandar, saxmayiyên gelê Cihûda yên hatibûn ajotin û ji hemû miletan vegeriyabûn welatê Cihûda ku tê de rûnin, bi xwe re birin.
Yayîrê Minaşşeyî, hemû herêma Argovê stand ku digihîşt sînorê Geşûrî û Maexayiyan. Wî navê xwe li herêma Başanê danî. Ew der îro jî wekî Hawot-Yayîr tê zanîn.–
û li ser axa Çiyayê Hermonê, Salkayê, tevahiya Başana ku digihîşt sînorên Geşûrî û Maexayiyan û nîvê din ê Gîlada ku digihîşt sînorê Sîhonê Padîşahê Heşbonê, serwerî dikir.