Loma ji bo mêwên Sîvmayê, Ez jî bi giriyê Yazêrê digirîm. Ya Heşbon û Êlele, Ezê te bi hêsirên çavên xwe şil bikim! Çimkî qîrîna şahiyê li ser fêkiyên havînê, Li ser dexla te ya rakirî ketiye.
Va ye ezê li Mîspayê rûnim û li pêş Kildaniyên tên nûnertiya we bikim. Lê hûn şerabê, fêkiyên havînê û zeytê bicivînin, di kewarên xwe de biparêzin û li bajarên we standine de rûnin.”
Îsmaîlê kurê Natanya keçên padîşah û hemû mirovên li Mîspayê mane dîl girtin ku Nebûzaradanê fermandarê parêzvanan xistibûn bin emrê Gedalyayê kurê Ahîqam. Piştî ku wî ew dîl girtin, bi rê ket ku derbasî alî Emmoniyan bibe.
Lê Yohananê kurê Qarêah û hemû fermandar, saxmayiyên gelê Cihûda yên hatibûn ajotin û ji hemû miletan vegeriyabûn welatê Cihûda ku tê de rûnin, bi xwe re birin.