Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Yêremya 4:31 - Kurmanji Încîl

31 Çimkî min dengê jinekê bihîst Ku ketiye ber zarokan Û êşa zikê pêşî dikişîne. Ev qîrîna Siyona keç bû, Ew bi destên vekirî û bêhnçikandî dibêje: “Wey li min! Ez li ber kujeran xayîs bûm.”

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Yêremya 4:31
35 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Rebeqayê ji Îshaq re got: “Ez ji rûyê wan jinên Hîtîtî ve ji jiyanê têr bûm. Heke Aqûb jî bi keçên vî welatî re, bi keçên Hîtîtî re bizewice, ezê çawa bijîm?”


“Dilê min ji jiyana min dixele, Ezê gazina dilê xwe serbest bihêlim Û bi êşa canê xwe bêjim.


Wey li min, ez li Meşekê xerîb mam, Di nav konên Kedarê de rûniştim.


“Gava hûn destên xwe vekin, Ezê çavê xwe ji we bidim alî. Hûn çiqas jî dua bikin, Ezê guhdarî nekim. Hûn destbixwîn in.


Wê gelekî bitirsin. Wê êş û nexweşî bi wan bigire, Wê wekî jina zarok tîne êşê bikişînin. Wê şaş û metel li hev binêrin Û reng û rûçik li wan nemîne.


Loma nava min tije êş e, Wekî êşên jina zarokan tîne, Êşan ez girtim. Ji ber tişta min bihîst, pişta min xûz e. Ji ber tişta min dît, ez pir ditirsim.


Çawa jina li ber zarokanînê êş dikişîne Û ji ber êşên xwe diqîre, Ya Xudan, em jî li pêş te wisa bûn.


Demeke dirêj ez bêdeng bûm, Ez bêdeng mam û min bi xwe ragirt. Ezê niha wek jina zarok tîne bikim feryad, Ezê hilma xwe bigirim û berdim.


Min got: “Wey li min! Ez helak bûm. Çimkî ez zilamekî lêvqirêj im û di nav miletekî lêvqirêj de rûdinim. Lê çavê min Padîşah, Xudanê Karîndar dît.”


Ji ber şikestina min, wey li min! Birîna min bêderman e. Lê min got: “Bi rastî, ev derdê min e. Divê ez hildim.”


Kesên te dostanî hînî wan kir, Gava li ser serê te kirin serwer tê çi bêjî? Wekî êşa jina ku zarok tîne, Ma wê êş bi te negire?


Ez herim zeviyê, ezê kesên bi şûr hatine kuştin, Ez herim bajêr, ezê kesên ji ber xelayê nexweş in bibînim. Çimkî pêxember jî, kahin jî, Li seranserê welêt digerin lê tiştekî nizanin.’”


Çima êşa min bêdawî Û birîna min bêderman e? Ji bo çi, şifayê red dike? Ma tê ji min re wekî newaleke xapînok Û ava bêewle bibî?


Loma kurên wan bide ber xelayê, Wan bavêje ber şûr. Bila jinên wan bibin jinebî û bêzarok. Bila mirin mêrên wan bikuje û bibe, Bila xortên wan di şer de bi şûr bên kuştin.


Ya şêniyê Lubnanê Ku mala te ji darên sedrê ava kiriye! Gava êş û jan te bigire, Tê wekî jina zaro tîne, biêşî û binalî!”


Niha bipirsin û bibînin, Ma mêrek zarokan tîne?! Nexwe çima her mêr bi destê xwe zikê xwe digire? Ez ji bo çi wan wekî jina zarok tîne dibînim? Çima hemû rû çilmisî ne?


“Barûko! Xwedayê Îsraêl Xudan ji te re wiha dibêje:


Qeriyot hat standin, asêgeh ketin dest. Wê rojê wê dilê mêrxasên Moavê, Wekî dilê jina ku ketiye ber zarokan be.


Wê wekî teyran bifire, bilind bibe Û li dijî Bosrayê baskên xwe vede. Wê rojê wê dilê mêrxasên Edomê Bibe wekî dilê jina ber zarokan.”


“Şam sist bû, ew dizivire, direve. Lerzê pê girt. Wekî jina ber zarokan, Êş û tengasiyê ew girt.


Padîşahê Babîlê xebera wan bihîst Û destê wî sist bû. Wekî jina ber zarokan, Êş û tengasiyê ew girt.


Ezê Siyona keçika delal û nazdar tune bikim.


Siyon destên xwe vedike, Lê tu teselîkarê wê tuneye. Xudan li dijî Aqûb emir kir Ku kesên derdorê jê re bibin neyar. Orşelîm di nav wan de bû kirêtiyek.


Ya Xudan binêre! Ez di tengasiyê de me, kezeba min xwînî dibe. Dilê min peritî, Çimkî ez gelek serhildêr bûm. Li derve şûr bêzarok dihêle, Li malê tenê mirin heye.


Kal û ciwan li kuçeyan, li ser erdê vedizelin, Keç û xortên min bi şûr ketin. Te di roja hêrsa xwe de ew kuştin, Te serjê kirin û li ber wan neketî.


Wê êşa jinên zarokan tînin, bi ser wan de bê. Ew kurekî bêaqil e. Çimkî gava wext tê, Ew ji zîkê dernakeve.


Ya Siyona keç! Wekî jina zarok tîne, êş û janê bikişîne! Çimkî tê niha ji bajêr derkevî û li çolan kon vedî. Tê herî Babîlê û li wê derê bêyî azadkirin. Li wir, wê Xudan te ji destê dijminên te rizgar bike.


Tu çima niha bi dengekî bilind diqîrî? Ma padîşahê te tuneye? Gelo, ji ber ku şêwirmendê te miriye, Êşa jina zarok tîne, tu girtî?


Wey li min! Ez bûm wekî kesê piştî berhevkirina fêkiyên havînê Û piştî çinîn û efarekirina tirî, gûşiyek jî nabîne. Hejîrên beriya havînê neman ku dilê min diçê!


«Ji keç û kurên Siyonê re bêjin: ‹Va ye, Padîşahê te Bi nefsbiçûkî li kerê siwarbûyî, Li dehşikê, yanî li dehşikê kerê siwarbûyî tê ba te.› »


Eger ez Mizgîniyê bidim, ew ji bo min nabe pesindan. Çimkî ev barê pişta min e. Wey li min, eger ez Mizgîniyê belav nekim!


Gava xelk dibêjin: «Dinya aştî û ewledarî ye», hingê wek êşa jina bizaro, helak wê ji nişkê ve bê ser wan û qet nikarin birevin.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ