Yêremya 4:19 - Kurmanji Încîl

¹⁹ Ax hinavê min, hinavê min! Ez êşê dikişînim! Ax dîwarên dilê min! Dilê min lê dide û nikarim bêdeng bim. Çimkî canê min dengê boriyan, qîrîna şer bihîst.

Yêremya 4:19 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Destpêk 49:6

Ya canê min tu nekeve komeke wan, Beşdar nebe li civînên wan. Çimkî çaxê ew hêrsbûn mirov kuştin, Bi kêfa xwe dewar kulek hiştin.

Padîşah II, 4:19

Ji bavê xwe re got: “Ax serê min, serê min diêşe!” Bavê wî ji xulam re got: “Wî bibe ba diya wî.”

Padîşah II, 8:11

Êlîşa wisa kûr û dûr lê mêze kir ku Hazaêl şerm kir. Paşê zilamê Xwedê giriya.

Zebûr 103:1

Ey canê min, Xudan pîroz ke! Pesnê navê wî yê pîroz bide, ey hemû hebûna min!

Zebûr 116:7

Ey canê min, li rihetiya xwe vegere, Çimkî Xudan qencî bi te kir.

Zebûr 119:136

Bi şirrik hêsir ji çavê min dibarin, Çimkî ew şerîeta te nagirin.

Zebûr 119:53

Ji ber yên ku dev ji şerîeta te berdan, Hêrsê ez girtime.

Zebûr 146:1

Pesnê Xudan bidin, Ey canê min pesnê Xudan bide.

Zebûr 16:2

Min ji Xudan re got, «Tu yî efendiyê min, Xên ji te kes nîne ku qenciyê bike bi min.»

Îşaya 15:5

Dilê min ji bo Moavê dike hewar, Filitiyên wan direvin Soarê, Direvin Eglat-Şelîşiyayê. Di Hevrazê Lûhîtê de, Bi girî hildikişin. Di riya Horonayîmê de, Hewarê li ser şikestina xwe dikin.

Îşaya 16:11

Loma kezeba min ji bo Moavê, Hinavê min ji bo Qîr-Herasetê wekî çengê dinale.

Îşaya 21:3

Loma nava min tije êş e, Wekî êşên jina zarokan tîne, Êşan ez girtim. Ji ber tişta min bihîst, pişta min xûz e. Ji ber tişta min dît, ez pir ditirsim.

Îşaya 21:4

Hiş û aqil li serê min nema, Tirs û sawê ez bizdandim. Tariya êvarê ya ku min bêrî dikir, Ew ji bo min bû lerz.

Îşaya 22:4

Loma min got: “Çavên xwe ji ser min bidin alî Ku ez têra xwe bigirîm. Ji ber zora li ser gelê min, Min teselî nekin.”

Yêremya 13:17

Lê heke hûn guhdarî nekin, Ezê ji ber quretiya we bi dizî bigirîm. Wê çavê min bi êş dilopan bike Û wê hêsirên min bibarin. Çimkî keriyê Xudan dibe êsîr.

Yêremya 20:9

Heke ez bêjim: “Ezê wî bi bîr neyînim, Ezê êdî bi navê wî nepeyivim,” Tiştekî ku di hestiyên min de hatibû girtin, Di dilê min de wekî êgir pê dikeve. Ez bi ragirtina xwe westiyam, Êdî nikarim ragirim.

Yêremya 23:9

Li ser pêxemberan: Dilê min şikest, hemû hestiyên min sist bûn. Ji ber Xudan û gotinên wî yên pîroz, Ez bûm wekî zilamekî serxweş, Wekî zilamekî şerabê ew têk birî.

Yêremya 4:21

Heta kengê ezê ala şerî bibînim Û dengê boriyan bibihîzim?

Yêremya 4:5

“Li Cihûdayê bidin bihîstin, Li Orşelîmê ragihînin! Biqîrin û bêjin: ‘Li welêt li boriyê bixin!’ Gazî bikin: ‘Bicivin! Em bikevin bajarên bisûr!’

Yêremya 42:14

na, emê herin welatê Misrê, dereke ku emê şer nebînin, dengê boriyan nebihîzin û birçîbûnê nebînin, erê, emê li wê derê rûnin,’

Yêremya 49:2

Gotina Xudan ev e: “Va ye roj tên ku ezê qîrîna şer Li dijî Rabbaya Emmoniyan bidim bihîstin. Wê Rabba bibe xirbeyekî demên berê û gundên wê bên şewitandin. Paşê wê gelê Îsraêl, kesên ew qewitandiye biqewitîne.” Ev e gotina Xudan.

Yêremya 50:22

Dengê şer û şikestina mezin li welêt tê bihîstin.

Yêremya 6:24

Me xebera wan bihîst Û destê me sist bû. Wekî jina ber zarokan, Êş û tengasiyê em girtin.

Yêremya 8:18

Kul û kedera bêderman li ser min e, Dilê min xayîs e.

Yêremya 8:21

Dilê min bi birîna gelê min ê delal, birîndar e, Ez şînê dikim, dilê min bi keder e.

Yêremya 9:1

Xwezî serê min kanî Û çavê min çavkaniya hêsiran bûya Ku ez ji bo kuştiyên gelê xwe yê delal, Bi şev û roj bigiriyama.

Yêremya 9:10

Ezê ji bo çiyayan bigirîm û şînê bikim, Ezê li ser mêrgên çolê lavijeke şînê bêjim, Çimkî şewitîn û kes tê re derbas nabe. Dengê keriyan nayê bihîstin, Ji teyrên ezmanan û heta heywanên çolê reviyan û çûn.

Lavijên Şînê 1:16

Ez li ser van tiştan digirîm, Hêsir ji çavên min dibarin. Çimkî teselîkar ji min dûr e Ku can bide canê min. Kurên min wêran bûn, Çimkî dijmin bi ser ket.”

Lavijên Şînê 1:20

Ya Xudan binêre! Ez di tengasiyê de me, kezeba min xwînî dibe. Dilê min peritî, Çimkî ez gelek serhildêr bûm. Li derve şûr bêzarok dihêle, Li malê tenê mirin heye.

Lavijên Şînê 2:11

Ji barandina hêsiran, çav li min neman, Dilê min xwîn digirî. Ji ber şikestina gelê min ê delal, Kezeba min bû xwîn û herikî. Li kuçeyên bajêr zarok û berşîr xayîs dibin.

Daniyêl 4:19

Daniyêlê ku navekî wî yê din jî Bêlteşassar e, demekê şaş ma û fikrên wî ew tirsandin. Li ser vê yekê padîşah got: “Ya Bêlteşassar, bila xewn û şiroveya wê te netirsîne.” Bêlteşassar bersiv da û got: “Ezbenî, xwezî kesên ji te nefret dikin, ev xewn bidîtana û şiroveya wê jî bihata serê dijminên te.

Daniyêl 7:15

“Daniyêlo, ruhê min bi xemgîniyê lerizî û dîtiniyên ku min dîtine ez tirsandim.

Daniyêl 7:28

“Dawiya kar heta vê derê ye. Herçî ez Daniyêl im, fikrên min ez gelekî tirsandim û rûyê min çilmisî. Lê min ev tişt di dilê xwe de veşart.”

Daniyêl 8:27

Ez Daniyêl ji halê xwe ketim û bi rojan nexweş mam. Paşê ez baş bûm û min karên padîşah berdewam kirin. Ji ber vê dîtiniyê ez şaş û metel mabûm. Lê min fêm nedikir.

Amos 3:6

Gava li bajêr li boriyê bê xistin, gel nalerize? Ma xerabiya bi ser bajêr de tê, ne ji Xudan e?

Habaqûq 3:16

Min bihîst û dilê min lê da, Ji gurmînê lêvên min ricifîn, Rizîbûn ket hestiyên min. Çokên min lerizîn. Lê ezê bi sebir li benda wê rojê bim Ku bibe felaketa gelê êrîşî me kir.

Hejmartin 10:9

Gava hûn li welatê xwe li dijî dijminê zordar herin şer, hûnê bi dengê bilind li boriyê bixin. Wê gavê wê Xwedayê we Xudan we bi bîr bîne û hûnê ji dijminên xwe rizgar bibin.

Romayî 10:1

Birano, daxwaza dilê min û lavakirina min a ji Xwedê ji bo xilasiya Îsraêliyan e.

Korîntî I, 14:8

Eger borî jî dengekî nekifş derîne, kî wê xwe ji bo şer amade bike?

Galatî 4:19

Zarokên min, heta ku Mesîh di dilê we de sûret bistîne, ez careke din ji bo we êşa zarokanînê dikişînim.

Dadger 5:21

Geliyê Qîşonê ew dan ber xwe, Geliyê Qîşonê yê qedîm ew birin. Ya canê min! Bi hêzdarî bi ser wan de bajo.