Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Yêremya 4:11 - Kurmanji Încîl

11 Wê gavê wê ji vî gelî û ji Orşelîmê re bêjin: “Ji bilindciyên rût û tazî yên beriyê, bayê min ê şewatê bi ser gelê min ê delal ve were. Lê wê ne ji bo dêrandina bênderê û paqijkirinê were.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Yêremya 4:11
28 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Wê li ser xeraban terafa agir û kewkurtê bibarîne, Wê para wan bikeve kasa bayê ku dişewitîne.


Loma min got: “Çavên xwe ji ser min bidin alî Ku ez têra xwe bigirîm. Ji ber zora li ser gelê min, Min teselî nekin.”


Xudan bi qewitandin û sirgûnê ew dadbar kirin. Wî bi hilma xwe ya dijwar, Di roja bayê rojhilat de berda wan.


Tê wan bidêrînî, Wê ba wan bi xwe re bibe Û bahoz wan belav bike. Loma tê bi Xudan şa bibî, Tê bi Pîrozê Îsraêl pesnê xwe bidî.


Çimkî em hemû bûn wekî kesê qirêj, Hemû karên me yên rast wekî kincên qirêj in. Em mîna pelekî diçilmisin, Neheqiyên me, wekî bayê me hildidin û dibin.


“Loma ezê te wekî pûşê belav bikim Ku ketiye ber bayê beriyê.”


“Tê ji wan re vê gotinê bêjî: “‘Bila çavên min, Şev û roj hêsiran bibarîne û nesekine. Çimkî gelê min, keça min a xama, Şikestina mezin xwar Û bi giranî birîndar bû.


Va ye, bagera Xudan! Xezeba wî rabûye, Bahoza wî dizivire. Wê di serê xeraban de biteqe.


Ev ba, wê ji van tiştan xurtir bê. Niha ez dadbariyên li dijî wan dibêjim.”


Va ye, dengê hewara gelê min ê delal Ji sînorên dûr ên welêt tê. Dibêje: “Ma Xudan ne li Siyonê ye? Padîşahê wê ne li wir e?” –Xudan dibêje: “Loma wan ji bo çi bi pûtên xwe Û tiştên pûç ên xerîb ez hêrs kirim?”–


Xwezî serê min kanî Û çavê min çavkaniya hêsiran bûya Ku ez ji bo kuştiyên gelê xwe yê delal, Bi şev û roj bigiriyama.


Loma Xudanê Karîndar wiha dibêje: “Va ye, ezê wan safî bikim û biceribînim, Çimkî ez bi gelê xwe yê delal çiyê din bikim?


Ji barandina hêsiran, çav li min neman, Dilê min xwîn digirî. Ji ber şikestina gelê min ê delal, Kezeba min bû xwîn û herikî. Li kuçeyên bajêr zarok û berşîr xayîs dibin.


Ji ber şikestina gelê min ê delal, Hêsir ji çavê min dibarin.


Jinên dilovan bi destê xwe zarokên xwe kelandin. Di dema şikestina gelê min ê delal de, Ew ji xwe re kirin xwarin.


Çeqel jî pêsîrên xwe didin û têjikên xwe dimijînin, Lê gelê min wekî şetirmerxên çolê bêrehm bû.


Neheqiya gelê min ê delal Ji gunehê Sodomê mezintir bû Ku tevî dest pê nebû jî Di gavekê de serobino bû.


“Di nav birayên xwe de mezin jî bibe, Bayê rojhilat, hilma Xudan a ku ji beriyê radibe, Wê kaniya wî hişk bike, Wê çavkaniya wî ziwa bibe. Tiştên hêja yên xezîneya wî wê talan bibin.


Loma wê bibin mîna mija serê sibê, Mîna xunava zû radibe û diçe. Wê bibe wekî hûrika kaya li bênderê ku bi bagerê re radibe Û dûyê ji kulekê hildifûre.


Bahozê ew li baskên xwe rapêçandin, Wê ji ber qurbanên xwe şermezar bibin.


Paşê wek bayê tên û diçin. Ew sûcdar in, Hêza wan îlahê wan e.”


Ez Kildaniyan xurt dikim, Ew miletekî bêrehm û êrîşkar in. Dibezin tevahiya dinyayê, Warên ne yê wan e bi dest dixin.


Melhêba wî di destê wî de ye. Ewê bêndera xwe qenc paqij bike, genimê xwe di embarê de bicivîne, lê ewê kayê bi agirê ku venamire bişewitîne.»


Melhêba wî di destê wî de ye, da ku bêndera xwe paqij bike û genim di embara xwe de bicivîne, lê ewê kayê bi agirê ku venamire bişewitîne.»


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ